مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: توجه به تفکر انتقادي يکي از اهداف آموزش عالي و مولفه اي کليدي در سلامت روان دانشجويان است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين سلامت روان و تفكر انتقادي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي مشهد صورت گرفت.
روش کار: در اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي 357 نفر از دانشجويان (196 دختر و 161 پسر) که در سال تحصيلي 90-1389 در دانشگاه علوم پزشکي مشهد مشغول به تحصيل بودند با استفاده از جدول كرجسي و مورگان به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و با استفاده از پرسش نامه هاي سلامت عمومي گلدبرگ و آزمون تفکر انتقادي کاليفرنيا (فرم ب) مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده هاي حاصل با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون و آزمون مانووا تحليل شدند.
يافته ها: همبستگي معني داري بين سلامت روان و تفكر انتقادي دانشجويان وجود داشت (P<0.01) که از بين مولفه هاي سلامت روان اضطراب، بيشترين همبستگي (r=-0.17، (P=0.01 و افسردگي، کمترين همبستگي r=-0.06)، (P>0.05 را با تفکر انتقادي نشان داد. هم چنين، واريانس سلامت روان دانشجويان از طريق تفكر انتقادي قابل پيش بيني بود ( .(P<0.01در ضمن دختران در سلامت روان نسبت به پسران از وضعيت بهتري برخوردار بوده (P<0.001) اما از نظر ميزان تفكر انتقادي هر دو جنس در يك سطح قرار داشتند (P>0.05).
نتيجه گيري: با توجه به رابطه معني دار بين سلامت روان و تفكر انتقادي، مي توان نتيجه گرفت كه بهبود فرايند تفكر انتقادي به ارتقاي سطح سلامت روان دانشجويان منجر مي گردد. به ويژه اين که مهارت هاي تفکر انتقادي در دانشجويان رشته هاي مرتبط با مشاغل پزشکي و بهداشتي، ضرورتي مضاعف دارد.

 نسخه قابل چاپ