جمعيت استقلال روزافزون است. آنها كه شيفته‌وار به رنگ آبي عشق مي‌ورزند پرشمارند و در حال تزايد. جمع كثيري از اين جماعت پرشور خانواده‌هايند، آنها كه از طريق تلويزيون ارتباطي محدود دارند با تيم خود. كساني كه اس و اساس خانه‌ها و كاشانه‌هاي مايند. زنان و مادران.از اين انرژي مثبت و از اين نيروي عظيم چگونه مي‌توان استفاده كرد؟ آيا برقراري رابطه‌اي ميان هنر هفتم با ورزش چاره كار نيست؟
آيا سينما-فوتبال نمي‌تواند جاي خالي ورزشگاه‌ها را در خانه‌هاي ما بگيرد؟
پاسخ دادن به اين خواست و چاره‌اي براي توقعات بجا انديشيدن ، نوعي هنر مديريتي ا ست و براي پيوند زدن ميان ورزشگاه‌ها و خانه‌ها بايد از حد اعلاي اين هنر و نيز هر نوع هنر نمايشي ديگري استفاده كرد.سينما،يك نمايش است. فوتبال يك نمايش است، تلفيق فوتبال و سينما مي‌تواند جوابگوي خواسته بخش مهمي از جامعه باشد: ايجاد سرگرمي تميز و پاكيزه براي كسانيكه به ورزشگاه راهي ندارند.سينما-فوتبال را بايد جدي گرفت. استقلال در اين خصوص گام اول را پيش خواهد گذاشت. اگر حضور زنان در ورزشگاه منعي دارد تماشاي فوتبال بر پرده بزرگ سينما كه با اشكال همراه نيست.نيمي از هواداران فوتبال زنان و بانوانند. راه را براي اين هواداران حقيقي بايد باز كرد. سينما-فوتبال و پخش زنده بازي‌ها در سينماها يك راهكار ممكن اجرايي است.
