مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

توسعه فعاليت هاي اقتصادي، رشد جمعيت، افزايش مشغله هاي زندگي و بالا رفتن سطح استانداردهاي زندگي سبب افزايش چشمگير تقاضا براي محيط هاي طبيعي و نياز به گردشگري شده است. کميابي اين منابع از يک طرف و از سوي ديگر کمبود منابع مالي براي احيا و ايجاد محيط هاي مناسب تفريحي از طرف ديگر، مديريت منابع طبيعي را به سوي ارزش گذاري اين منابع و استفاده از مشارکت مردم در جهت حفظ و احيا اين منابع سوق مي دهد. لذا مطالعه حاضر با استفاده از روش ارزش گذاري مشروط و کاربرد مدل هکمن دو مرحله اي به تعيين عوامل موثر بر تمايل به پرداخت و ميزان تمايل به پرداخت بازديدکنندگان پارک هاي شهري تبريز شامل پارک ائل گلي و مشروطه و هم چنين برآورد متوسط تمايل به پرداخت آنها جهت استفاده از پارک هاي مذکور پرداخته است. داده هاي موردنياز در تابستان 1387 از طريق تکميل پرسش نامه و مصاحبه حضوري با 261 بازديدکننده از اين پارک ها جمع آوري گرديد. نتايج نشان داد که متغيرهاي درآمد ماهيانه، تعداد اعضاي خانواده، جنسيت، ميزان رضايت از امنيت اجتماعي و تعداد دفعات مراجعه به پارک در طول سال از عوامل تاثيرگذار بر تمايل به پرداخت بازديدکنندگان مي باشد. همچنين متغير هاي تاثيرگذار بر ميزان تمايل به پرداخت شامل مدت زمان هر بازديد، درآمد ماهيانه، تحصيلات و سن بازديدکنندگان مي باشد. ميانگين تمايل به پرداخت هر بازديدکننده 2231 ريال به ازاي هر بازديد برآورد گرديد. بيشترين اثر مربوط به متغير ميزان رضايت از امنيت اجتماعي مي باشد، لذا فرآهم شدن شرايطي که امنيت اجتماعي بازديدکنندگان در محيط پارک را افزايش دهد، مي تواند عامل موثري در جذب و ايجاد آرامش براي آنها باشد.

 نسخه قابل چاپ