مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

ماتريسهاي ضرايب فزاينده با سه الگوي مشخص زير محاسبه و ارزيابي مي شوند: ماتريس ضرايب فزاينده توليد لئونتيف، ماتريس ضرايب فزاينده تركيبي ميازاوا (كينز-كالكي - لئونتيف) و ماتريس ضرايب فزاينده تعميم يافته پيات - راند (كينز-لئونتيف-استون).اولي وابستگيهاي متقابل توليد را به دست مي دهد و حساسيتي نسبت به پيوند آن با مصرف و درآمد نهادها (خانوارها) ندارد.
دومي هر چند حساسيتي نسبت به مصرف و درآمد دارد، درآمد نيروي كار و درآمد خانوارها را يكپارچه فرض مي كند و بدين ترتيب محدوديتهايي را در خصوص تفكيك درآمد عوامل توليد نيروي كار، درآمد نهادها (خانوارها) و انتقالات جاري بين خانوارها ايجاد مي كند. اين محدوديتها موجب مي شود كه اثرات زنجيره اي در فرايند چرخه توليد كامل نشود. سومي (ماتريس حسابداري اجتماعي) علاوه بر لحاظ كردن فرايند چرخه كامل توليد، هيچ گونه محدوديتي نسبت به طبقه بندي تفضيلي گروههاي مختلف اقتصادي و اجتماعي در آمد نيروي كار و خانوارها ايجاد نمي كند. و بدين ترتيب ميزان انعطاف پذيري آن در تحليلهاي اقتصادي و اجتماعي نسبت به دو الگوي پيشين آشكار مي شود. به منظور عملياتي كردن ماتريسهاي ضرايب فزاينده مذكور، از ماتريس حسابداري اجتماعي تقليل يافته سال 1375 ايران استفاده شده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه در الگوي لئونتيف، سياستهاي توسعه و گسترش بخش صنعت نسبت به بخشهاي كشاورزي و خدمات در الويت قرار مي گيرد. همين روند نيز در الگوي ميازاوا مشاهده مي گردد. اما در الگوي ماتريس حسابداري اجتماعي، آثار و تبعات اقتصادي و اجتماعي توسعه و گسترش بخش كشاورزي نسبت به بخشهاي صنعت و خدمات ارجحيت مي يابد.

 نسخه قابل چاپ