پاسخ به:مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه
شنبه 20 خرداد 1391 10:01 PM
4 : اقتصاد كشاورزي و توسعه تابستان 1383; 12(46):107-135. |
ارتباطات بين بخشي و هدفگذاري افزايش اشتغال كشور |
بيدآباد بيژن* |
* پژوهشكده پولي و بانكي |
با بررسي روابط بين بخشي مي توان گفت كه براي جهش اقتصاد كشور بايد بخشهاي شيشه، سيمان، معدن، كاني غير فلزي،فولاد، چوب، شيميايي، مس، آب و برق فعاليت بيشتري كنند.بخشهاي صنايع غذايي، آلومينيم مس و فولاد قابليت آن را دارند كه تقاضا براي توليدات واسطه اي ساير بخشها را بيش از بخشهاي ديگر افزايش دهند و در مجموع بخشهاي فولاد، مس، آلومينيم، سيمان، چوب، شيشه، كاني غير فلزي و شيميايي از لحاظ ارتباط با ساير بخشها اعم از پسين وپيشين، در شدت بيشتر قرار دارند. سهم زيادي از توليدات بخشهاي ماشين آلات، فولاد و شيميايي وارداتي است و سهم واردات واسطه اي بخشهاي آلومينيم، شيميايي، فولاد و ماشين آلات از توليدات آنها بيش از ساير بخشهاست.نياز بخشهاي آلومينيم، صنايع غذايي و فولاد به محصولات واسطه اي ساير بخشها بيش از آنهاي ديگر است و اين بخشها را مي توان پيشرو و موتور محركه اقتصاد قلمداد كرد. بخشهاي شيميايي، كشاورزي و خدمات بيشترين داده ها را براي بخشهاي ديگر فراهم مي كنند.پيوند پسين بخشهاي آلومينيم، نساجي و مس وپيوند پيشين بخش آلومينيم در ارتباط با شمار اندكي از بخشهاست ولي بخشهاي ساختمان، سيمان و كاني غير فلزي با شمار بسياري از بخشهاي اقتصاد در قالب تامين محصولات واسطه اي آنها ارتباط دارند. قدرت انتشار بخش صنايع غذايي، پس از حذف تاثير واردات، از همه بخشها بيشتر است.همچنين بخشهاي كشاورزي و خدمات (حمل ونقل، انبارداري و ارتباطات، بازرگاني)، پس از حذف تاثير واردات، هنگام افزايش توليد ساير بخشها حساسترند. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |