مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

استفاده بهينه از منابع و امكانات موجود به منظور بر آورده ساختن نيازها و خواسته هاي بشري، از جمله افزايش توليد، درآمد، اشتغال، رفاه جامعه و...جزو مهمترين هدفهاي توسعه هر كشور محسوب مي شود. براي اين منظور معمولا سعي مي شود تا با به كار گيري سياستها ابزارهاي اجرايي گوناگون در برنامه هاي توسعه به اين هدف دست يافت.در اين زمينه سياستهاي پولي و اعتباري جايگاه ويژه اي دارد و اقتصاد دانان توسعه وجود نظام پولي و اعتباري مناسب را رمز موفقيت برنامه هاي توسعه مي دانند.استفاده از اعتبارات خواه در سرمايه گذاري جديد و خواه در تامين سرمايه در گردش، منجر به افزايش توليد مي شود و از اين رو مي تواند در اشتغالزايي بخش تاثير داشته باشد.
از طرفي شواهد و قراين موجود حاكي از آن است كه در روند رشد و توسعه معمولا اشتغال در بخش كشاورزي به دلايل مختلف از جمله سرمايه بر شدن توليد و استفاده از فناوريهاي جديد روند كاهشي داشته، در حالي كه در دو بخش ديگر يعني صنعت و خدمات ين روند افزايشي بوده است. در اين مقاله نشان داده مي شود كه در بخش كشاورزي ايران از همه امكانات موجود استفاده بهينه نشده است و بنابراين به نظر مي رسد كه فرصتهاي اشتغالزايي در اين بخش وجود داشته باشد.
با اين نگرش به بخش كشاورزي و استفاده از آمارهاي سري زماني  1349تا 1379 و مدلهاي اقتصاد سنجي به بررسي اين موضوع پرداخته شد و نتايج نشان داد كه اعتبارات بانك كشاورزي در كوتاه مدت بر اشتغال و در دراز مدت بر سرمايه گذاري تاثير مثبت داشته است. بنابراين، حداقل در كوتاه مدت مي توان با به كار گيري نظام اعتباري مناسب باعث توسعه فرصتهاي شغلي در اين بخش شد.

 نسخه قابل چاپ