مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

در گذشته عقيده بر اين بوده است که مانع اصلي توسعه و پيشرفت کشورهاي توسعه نيافته، کمبود سرمايه است و به اين دليل کشورهاي توسعه نيافته در دور باطل توسعه گرفتار مي شوند و هيچ راهي جز انباشت سرمايه و ثروت براي خروج از اين دور باطل وجود ندارد. اما نگرش امروز نگرشي کاملا متفاوت است، به طوري که وجود سرمايه شرط لازم براي توسعه است نه شرط کافي؛ زيرا کشورهاي در حال توسعه اي که از خود منابع طبيعي و ثروتهاي خدادادي و سرمايه اندکي داشتند، ثابت کردند که با همين سرمايه اندک مي توان به توسعه و پيشرفت رسيد. يکي از راهکارهاي مناسب براي دستيابي به توسعه و پيشرفت اقتصادي، به کارگيري نظامهاي مالي کارا جهت به جريان انداختن سرمايه هاي راکد و اندک در جامعه است، زيرا اين نظامها به واسطه کارکردهاي اساسي خود، يعني گردآوري پس اندازها از منابع متنوع خصوصي و هدايت آنها به سرمايه گذاري هاي توليدي و مولد و نه صرفا درآمدزا، ضمن روان کردن مبادلات کالاها و خدمات، باعث کاهش ريسک و هزينه هاي تامين سرمايه مي شوند و در نهايت، به واسطه تراکم سرمايه و نوآوريهاي فني، آثار درخور توجهي بر ايجاد فرصتهاي جديد شغلي و افزايش ظرفيتهاي درآمدي مي گذارند.
در اين مطالعه سعي خواهد شد با مروري گذرا بر عملکرد و تجربه موفق ساير کشورها، بويژه تجربه گرامين بانک بنگلادش و صندوق قرض الحسنه روستايي در ايران، با مقايسه نسبتهاي نفوذپذيري، خودکفايي مالي، ارزش سپرده به وامها، ارزش افزوده به اعتبارات پرداختي و ارزش افزوده به تعداد کارکنان در دو موسسه مالي ياد شده راهکار مناسبي براي رفع مشکلات تامين مالي خرد در روستاهاي ايران ارايه شود. بنابراين، هدف اين تحقيق شناخت مزايا و معايب هر کدام و ارايه يک الگوي کاربردي و پيشنهادي براي کشورمان است. نتايج تحقيق نشان مي دهد که شاخصهاي نفوذپذيري، خودکفايي مالي و ارزش افزوده به اعتبارات پرداختي مربوط به صندوقهاي قرض الحسنه روستايي ايران به مراتب کمتر از اين شاخصها در مورد گرامين بانک بنگلادش است.

 نسخه قابل چاپ