پاسخ به:مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه
شنبه 20 خرداد 1391 9:37 PM
| 7 : اقتصاد كشاورزي و توسعه زمستان 1385; 14(56):167-202. |
| تعيين راهبردهاي مناسب كم آبياري با هدف حداكثرسازي منافع اجتماعي |
| صبوحي محمود,سلطاني فسقنديس غلام رضا,زيبايي منصور,تركماني جواد |
|
مقاله حاضر بخشي از كار تحقيقاتي تعيين راهبردهاي مناسب كم آبياري در منطقه خراسان با هدف حداكثرسازي منافع اجتماعي است. به اين منظور مدل برنامه ريزي رياضي در قالب برنامه ريزي خطي با محدوديت تصادفي ساخته شد و ضرايب فني به طريقي متفاوت با تعيين ضرايب فني متعارف در برنامه ريزي خطي مشخص گرديد. اين مدل در حالت با و بدون ريسك در مقدار آب در دسترس و با و بدون چغندرقند در سه سطح كارايي 35، 45 و 65 درصد در مصرف آب آبياري در سطح مزرعه و در نظر گرفتن 45 تنش متفاوت در مراحل مختلف رشد محصولات زراعي چند نمونه حل شد كه نتايج سطح كارايي 45 درصد در اين مقاله ارايه شده است. اين نتايج نشان مي دهد كه سطح كارايي در مصرف آب آبياري در سطح مزرعه براي كشاورزان نمونه بيش از 35 درصد است و كاهش مصرف آب در يك فعاليت الزاما منجر به كاهش مصرف آب در الگوي كشت نمي شود. همچنين تخصيص بهينه آب آبياري در سطح مزرعه زماني اتفاق مي افتد كه بازده نهايي آب هم در مراحل مختلف رشد گياه و هم در مراحل مختلف رشد گياهان كشت شده در مزرعه برابر باشد. امكان افزايش سود خالص اجتماعي نيز هنگامي وجود دارد كه چغندرقند با سود اجتماعي منفي در مدل لحاظ شود و نيز در هر مرحله از رشد خود با تنش زياد مواجه گردد. با كاهش ريسك در مقدار آب آبياري در دسترس و افزايش كارايي در مصرف آب آبياري در سطح مزرعه، سود خالص اجتماعي افزايش مي يابد. به علاوه، يافته ها نشان مي دهد در تعيين قيمت آب آبياري بايد در عامل كارايي مصرف آب آبياري در سطح مزرعه و منافع خالص اجتماعي در نظر گرفته شود. با اين توجه كه از بعد منافع اجتماعي، در افزايش قيمت آب آبياري محدوديت وجود دارد. |
| كليد واژه: برنامه ريزي رياضي، محدوديت تصادفي، كم آبياري، سود اجتماعي، كارايي مصرف آب آبياري |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
