مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

معمولا اظهار مي شود که ايران در توليدات باغي داراي مزيت نسبي است (نوحي تهراني، 1376). ارزيابي اين مزيت در ارتباط با بازارهاي هدفي از قبيل بازارهاي کشورهاي  OECDاهميت خاصي دارد به ويژه که براي مثال انگلستان يکي از واردکنندگان اصلي سيب درختي ايران است.
مقاله حاضر اين فرضيه را در مورد فعاليت باغداري براي محصول سيب درختي در چند شهر منتخب آذربايجان غربي (اروميه، خوي و سلماس) مورد آزمون قرار داده است. در اين باره با ارايه يک چارچوب نظري جهت تحليل مزيت نسبي از تکنيک هزينه منابع داخلي (DRC) استفاده شده است.
با ارزيابي تاثير نرخ ارز و تغييرات قيمت سايه اي زمين و آب کشاورزي بر مزيت نسبي فعاليت سيب درختي مشخص شد که DRC نسبت به تغييرات نرخ ارز، قيمتهاي سايه اي آب و زمين کشاورزي حساس است؛ به عبارتي اين عوامل تاثير زيادي روي مزيت نسبي منطقه مورد مطالعه دارند. همچنين نتايج مبين اين است که در ميان شهرهاي منتخب استان آذربايجان غربي، اروميه در فعاليت باغداري مزيت نسبي دارد، بنابراين انتظار مي رود که در آينده، بخش کشاورزي نقش بسيار مهمي در اشتغالزايي اين شهرستان داشته باشد. همچنين در سالهاي 1382، 1383 و 1384 به غير از شهرستان خوي، در بقيه شهرها بخش باغداري در توليد محصول سيب درختي داراي مزيت نسبي بوده است.

 نسخه قابل چاپ