مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

کمبود آب در ايران يکي از اصلي ترين عوامل محدودکننده توسعه فعاليتهاي اقتصادي است. با توجه به تنوع شرايط آب و هوايي در مناطق مختلف کشور و انتظار وجود مزيت نسبي در هر يک از مناطق کشور در توليد پاره اي از محصولات کشاورزي، انتخاب محصولاتي با بيشترين مزيت نسبي با توجه ويژه به نهاده کمياب آب مساله اي مهم و درخور توجه مي باشد. از اين رو هدف اصلي مطالعه حاضر، تعيين مزيت نسبي محصولات عمده زراعي در استان خراسان رضوي و هر يک از شهرستانهاي ان، با توجه ويژه به نهاده آب خواهد بود. بدين منظور در مطالعه حاضر از سه شاخص مزيت نسبي شامل DRC، SCB و NSP استفاده شد. آمار و اطلاعات مورد نياز در اين مطالعه از پرسشنامه جامع جهاد کشاورزي در سال زراعي 1382-83، طرح انجام شده با عنوان «بررسي و تعيين مزيت نسبي محصولات زراعي استان خراسان»، اطلاعات سازمان آب منطقه اي، پايگاه هاي اينترنتي FAO و COMTRADE استخراج گرديد. بر اين اساس، اولويت بندي هايي به صورت شهرستاني و محصولي انجام گرفت که نتايج مربوط به استان، بر مبناي دو شاخص DRC و SCB، بيشترين مزيت نسبي را در توليد محصولات ديم و بر اساس شاخص NSP، بيشترين مزيت نسبي را در توليد محصولات آبي نشان داد.

 نسخه قابل چاپ