مقالات اقتصاد کشاورزی و توسعه

در اين مقاله رفتار مصرف کنندگان شهري و روستايي به تفکيک دوره هاي بلندمدت و کوتاه مدت براي دوره زماني (1360-84) با استفاده از کششهاي مواد مغذي مورد بررسي قرار گرفته است. براي محاسبه کششهاي مواد مغذي از مدل تقاضاي هوانگ - لين  (Huang and Lin, 2001) و فناوري مصرف لن - کستر استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد جامعه شهري تقريبا حساسيت بيشتري نسبت به تغييرات قيمتي مواد غذايي در مقايسه با جامعه روستايي از خود نشان مي دهد. بر اساس کششهاي درآمدي زيرگروه هاي مواد غذايي توصيه مي شود يارانه «نان، غلات و فرآورده هاي آن» و «شير و فرآورده هاي آن و تخم مرغ» در راستاي ارتقاي کيفي الگوي مصرفي خانوارهاي شهري و روستايي با روند فعلي ادامه يابد. کشش قيمتي زيرگروه گوشت در جامعه شهري بالاترين کميت را دارد و با توجه به آثار ناشي از عدم مصرف آن حمايت دولت ضرورت مي يابد. در جامعه روستايي اين موضوع براي گروه «نان، غلات و فرآورده هاي آن» صادق است. نتايج حاصل از کششهاي درآمدي مواد مغذي نشان مي دهد که افزايش مخارج صرف شده براي هر زيرگروه از مواد خوراکي منجر به افزايش مصرف مواد مغذي مي شود.

 نسخه قابل چاپ