بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: تحقيقات اخير بيانگر تفاوت هايي در جنبه هاي مختلف سوء مصرف مواد در بين دو جنس مي باشد که اين تفاوت مي تواند به دلايل مختلف از جمله عوامل فرهنگي- اجتماعي يا هورموني باشد. از آنجايي که استروژن هورموني است که در رهايش دوپامين در مغز نقش داشته و از طرف ديگر دوپامين از جمله نوروترانسميترهاي مهم درگير در اعتياد به مورفين مي باشد، لذا هدف از اين تحقيق تعيين نقش استروژن در پيشگيري از اعتياد به مورفين در موش صحرايي ماده اوارکتومي شده است.
مواد و روش ها: اين مطالعه يک پژوهش تجربي مي باشد که در آزمايشگاه فيزيولو‍ژي دانشگاه علوم پزشکي يزد در سال 1386 انجام گرفته است. در اين تحقيق از 14 سر موش بزرگ آزمايشگاهي با ميانگين وزني 200 تا 250 گرم از نژاد ويستار استفاده گرديد. موش ها به دو گروه کنترل (گروهي که در طول آزمايش همره با آب مصرفي مورفين دريافت مي کردند) و آزمون ( گروهي که قبل از دريافت آب و مورفين به آنها استراديول تزريق مي شد) تقسيم شده و آزمايش هاي رفتاري جهت سنجش ميزان وابستگي (ارزيابي علايم سندرم ترک متعاقب تزريق نالوکسان) و تمايل به مصرف مورفين (با سنجش خود مصرفي) انجام شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماري تي آناليز گرديد.
يافته ها: نتايج نشان داد که تزريق استروژن قبل ازمصرف مورفين در گروه مورد اگر چه توانسته است در مقايسه با گروه کنترل وابستگي فيزيکي به مورفين را به طور معني داري کاهش دهد، ولي تاثيري در کاهش ميزان تمايل نداشته است.
نتيجه گيري: بر اساس نتايج تحقيق حدس زده مي شود که استروژن از طريق مکانيزم مرکزي و تاثير بر سيستم دوپامينرژيک مغزي اثر خود را در کاهش وابستگي به مورفين اعمال مي کند.