بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: ارتباط بيماري هاي گوارشي و استرس روانشناختي از سال ها پيش مورد توجه بوده است. در اين ميان دو بيماري زخم معده و دوازدهه و سندرم روده تحريک پذير بيشتر مرتبط فرض شده اند. علل و عوامل فراواني براي بيماري هاي مذکور عنوان شده است. استرس و مسايل روانشناختي در برخي منابع به عنوان يکي از عوامل بسيار مهم مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات اخير نشان داده که ارزيابي افراد از حوادث استرس زا و پاسخ آنها به استرس به مراتب تاثير گذارتر از خود استرس بر روي بيماري ها مي باشد. هدف از اين مطالعه تعيين و مقايسه شيوه هاي مقابله با استرس در بيماران مبتلا به اين دو بيماري و افراد عادي مي باشد.
مواد و روش ها: اين پژوهش تحليلي (مورد ـ شاهدي) بوده که در آن نمونه پژوهش عبارت بودند از؛ 41 نفر افراد مبتلا به اولسرپپتيک، 41 نفر افراد مبتلا به سندرم روده تحريک پذير و 96 نفر افراد عادي همراه بيمار. پس از انتخاب افراد نمونه پرسشنامه شيوه مقابله اي  کارور که مشتمل بر 28 سوال بوده و 14 شيوه مقابله اي مختلف را اندازه مي گرفت تکميل مي گرديد. کليه افراد نمونه هاي مختلف از ميان مراجعين به کلينيک داخلي دانشگاه علوم پزشکي ياسوج در سال 1384 انتخاب گرديدند. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزارSPSS  و آزمون هاي آماري مجذورکاي، تحليل واريانس و پس از تحليل شفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: اين مطالعه نشان داد که بالاترين ميانگين شيوه مقابله در هر دو جنس، مذهب گرايي و کمترين ميانگين از آن مصرف مواد بوده است. يافته ها حاکي از آن بود که سه گروه در شيوه هاي مقابله اي عقب نشيني رواني، مقابله فعال، حمايت عاطفي، حمايت اجتماعي ابزاري، مثبت انديشي برنامه ريزي و سرزنش خود به صورت معني داري با هم تفاوت داشتند. بر اساس نتايج پژوهش سه گروه مختلف نمونه از سه نيمرخ مقابله اي متفاوت برخوردار مي باشند.
نتيجه گيري: نتايج نشان داد که افراد بيمار در مقايسه با افراد سالم از شيوه هاي مقابله اي منفي بيشتر استفاده مي کنند و در مقابل استفاده از شيوه هاي مقابله اي مثبت يا کارآمد در افراد عادي بيشتر مورد استفاده قرار گرفته است. بنابراين تلاش در جهت تغيير شيوه هاي ناکارآمد به شيوه هاي کارآمد مي تواند در روش هاي کنترل بيماري مورد توجه قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ