بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: پري اکلامپسي يکي از بيماري هاي شايع دوران حاملگي است که خطر مرگ و مير براي جنين و مادر را در پي دارد. تغيير در پاسخ دهي عروق به عوامل منقبض کننده و متسع کننده از جمله مواردي هستند که در بيماري زايي آن دخيل دانسته شده اند. هدف از مطالعه حاضر بررسي پاسخ آئورت موش هاي صحرايي پري اکلامپتيک به چند منقبض کننده و متسع کننده عروقي بود.
مواد و روش ها: اين يک مطالعه تجربي است که در سال 1387 در دانشکده پزشکي دانشگاه علوم پزشکي شيراز انجام شد. 30 سر موش صحرايي حامله به صورت تصادفي در دو گروه 15 تقسيم شدند. گروه مورد، ان- نيتروال- آرژينين متيل استر را از روز يازدهم حاملگي به صورت خوراکي و از طريق آب آشاميدني با دوز 50 ميلي گرم به ازاي کيلوگرم دريافت کردند. گروه شاهد دسترسي آزاد به آب آشاميدني داشتند. در روز 22 حاملگي، پس از بيهوشي و قرباني کردن حيوان، آئورت سينه اي با دقت جدا و به حلقه هاي 3-2 ميلي متري تقسيم و به حمام بافت منتقل گرديد. پس از آن آئورت جدا شده در مجاورت غلظت هاي تجمعي از فنيل افرين و کلسيم به صورت جداگانه قرار گرفت و پاسخ هاي انقباضي با ترانسديوسر ايزومتريک ثبت گرديد. جهت بررسي پاسخ آئورت به متسع کننده ها، يک قطعه از آئورت منقبض شده با فنيل افرين تحت تاثير غلظت هاي تجمعي از استيل کولين و قطعه ديگر که با پتاسيم منقبض شده بود، در مجاورت غلظت هاي تجمعي ديازوکسايد قرار گرفت و پاسخ هاي اتساعي حاصله ثبت شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماري تي غيرجفتي تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: قدرت فنيل افرين در انقباض آئورت موش هاي صحرايي پري اکلامپتيک بيش از گروه شاهد بود (p=0.01)، ولي از لحاظ حداکثر کشش حاصله? بين دو گروه تفاوتي ديده نشد. قدرت و حداکثر اثر استيل کولين در اتساع آئورت گروه پري اکلامپتيک کمتر از گروه شاهد بود (ارزش پي به ترتيب برابر 03/0=p و 004/0=p). پاسخ انقباضي آئورت به کلسيم و اتساعي آن به ديازوکسايد در بين دو گروه تفاوت معني داري نداشت.
نتيجه گيري: پري اکلامپسي تجربي موجب افزايش حساسيت آئورت به آگونيست هاي گيرنده هاي آلفا- آدرنرژيک و کاهش اتساع وابسته به آندوتليوم مي شود. به نظر مي آيد در اين مدل در عملکرد کانال هاي کلسيم وابسته ولتاژ و کانال هاي پتاسيم وابسته به آدنوزين تري فسفات تغييري روي نمي دهد.