بانک مقالات پزشکی

مقدمه و هدف: گياه بيلهر از تيره چتريان داراي ترکيبات فلاونوئيدي و کورماريني مي باشد. فلاونوئيدها داراي خواص استروژني هستند. کومارين ها نيز داراي خاصيت آنتيآندروژني مي باشند. اين ترکيبات بر روي محور هيپوتالاموس - هيپوفيز گناد داراي اثرات زيادي هستند. هدف از اين مطالعه، تعيين تاثير عصاره الکلي گياه بيلهر بر غلظت خوني هورمون هاي گنادوتروپ و آندروژن در موش صحرايي نر بالغ بود.
مواد و روش ها: اين يک مطالعه تجربي است که در سال 1387، در دانشگاه علوم پزشکي ياسوج انجام گرفت. 50 سر موش صحرايي نر بالغ انتخاب و به 5 گروه ده تايي تقسيم شدند؛ گروه کنترل که هيچ مادهاي دريافت نکردند، گروه شاهد آب مقطر و گروه هاي تجربي که روزانه به ترتيب 100، 200 و 400 ميلي گرم بر کيلوگرم به ازاي وزن بدن، عصاره هيدروالکلي گياه بيلهر را به صورت دهاني دريافت کردند. پس از گذشت مدت زمان 28 روز حيوانات توزين و ميزان هورمون محرکه فوليکولي، هورمون لوتئيني، تستوسترون و دي هيدروتستوسترون آنها اندازه گيري شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري آنووا و تست توکي تجزيه و تحليل گرديد.
يافته ها: نتايج نشان داد که غلظت پلاسمايي هورمون تستوسترون در گروه دوز حداقل، افزايش معني داري و در دوزهاي متوسط و حداکثر کاهش معنيداري دارد(p<0.05) . غلظت پلاسمايي هورمون لوتئيني در همه گروه هاي تجربي افزايش معني داري نشان داد (p<0.05). غلظت پلاسمايي هورمون دي هيدروتستوسترون در گروه حداقل کاهش معني داري و در گروه حداکثر و متوسط افزايش معني داري نشان داد (p<0.05). غلظت پلاسمايي هورمون محرکه فوليکولي در هيچ گروهي تغيير معني داري نداشت.
نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد فلاونوئيدهاي موجود در عصاره گياه بيلهر با تحريک پرولاکتين در افزايش هورمون لوتئيني موثر بوده است و اين افزايش به همراه ممانعت از آنزيم هاي آروماتاز و 5 - آلفاردکتاز در افزايش تستوسترون در دوز حداقل و کاهش هورمون دي هيدروتستوسترون اثر گذاشته است.

 نسخه قابل چاپ