بانک مقالات پزشکی

زمينه و هدف: با توجه به افزايش روز افزون کودکان بي سرپرست و مشاهده ناسازگاري ها و اختلالات رفتاري که در آنها بر اثر جدايي از کانون خانواده به وجود مي آيد، توجه خاص و همه جانبه جامعه به اين کودکان احساس مي گردد. هدف اين پژوهش مقايسه شاخص هاي ناسازگاري بر اساس آزمون ترسيم آدمک مک آور و شدت اختلالات رفتاري در کودکان بي سرپرست و عادي بود.
روش بررسي: در اين مطالعه مورد شاهدي تعداد 84 کودک 6 تا 11 ساله شامل؛ 42 نفر کودک بي سرپرست و 42 کودک عادي به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. سپس به وسيله نقاشي آدمک مک آور و مقياس ارزيابي رفتاري راتر (فرم معلم) که به رفتارهاي آنان به وسيله معلمان امتياز داده شد، ارزيابي شدند. داده ها با آزمون هاي توصيفي و آزمون هاي تي مستقل و ضريب همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: نتايج نشان داد، ميانگين شاخص هاي ناسازگاري در نقاشي کودکان بي سرپرست (6.43±3.35) بيشتر از کودکان عادي (4.50±2.48) بود. هم چنين ميانگين اختلالات رفتاري در کودکان بي سرپرست (15.81±11.16) بيشتر از کودکان عادي بود (p<0.05).
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد که ميزان شاخص هاي ناسازگاري و شدت اختلالات رفتاري در کودکان بي سرپرست بيشتر از کودکان عادي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ