مقالات اپيدميولوژي

مقدمه و اهداف: ميزان کاهش خطر مرگ در بيماران کرونري قلبي بعد از ترک سيگار هنوز مورد شک و ترديد است. در اين تحقيق از مدل آماري فراتحليل بيزي براي به دست آوردن برآوردي معتبر از خطر نسبي مرگ در بيماران کرونري قلبي بعد از ترک سيگار استفاده شده است.
روش کار: به منظور انجام فراتحليل، مطالعات کوهورت با طول مدت پيگيري حداقل 2 سال، توسط دو مرورگر بررسي و جمع آوري شدند. اين مطالعات روي افراد سيگاري که وضعيت بيماري کرونري قلبي آنان از لحاظ باليني تشخيص داده شده بود، انجام گرديده بودند. همچنين از متغيرهاي مستقل تعداد افراد مورد بررسي و طول مدت پيگيري افراد، جهت دستيابي به برآورد دقيق تر استفاده شد. تحليل داده ها به کمک روش Meta-regression و توسط نرم افزارهاي NCSS،Winbugs و Boa انجام شد.
نتايج: برآورد کلي خطر نسبي مرگ در بيماران کرونري قلبي بعد از ترک سيگار 64/0 با (%95 Cl: 0.57-0.70) به دست آمد. همچنين يافته هاي حاصل از تحقيق نشان داد که متغيرهاي مستقل تعداد افراد مورد بررسي و طول مدت پيگيري افراد در هر مطالعه اثر معني داري در برآورد کلي خطر نسبي ندارند.
نتيجه گيري: بعد از حذف اثر دو متغير تعداد افراد مورد بررسي و طول مدت پيگيري افراد در هر مطالعه و همچنين با در نظر گرفتن عدم همگني بين مطالعات، مي توان نتيجه گرفت که ترک سيگار به مقدار 36/0 خطر مرگ را در بيماران کرونري قلبي کاهش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ