مقالات اپيدميولوژي

مقدمه و اهداف: صدمات مغزي ويران کننده ‌ترين نوع صدمات ناشي از حوادث است و عامل مهم مرگ و ناتواني افراد جامعه و به خصوص جوانان است. شناخت وضعيت موجود و عوامل تاثيرگذار بر صدمات مغزي اولين قدم در برنامه ‌ريزي براي کاهش آسيب ‌هاي ناشي از آن محسوب مي ‌گردد. اين مطالعه با هدف بررسي اپيدميولوژيک صدمات مغزي در بيمارستان ولي عصر اراک به انجام رسيده است.
روش کار: در اين مطالعه توصيفي با مراجعه به پرونده 1105 بيمار مبتلا به صدمات مغزي در سال ‌هاي 1384 و 1385 اطلاعات لازم درمورد شدت صدمه برحسب (GCS) علت بستري، اطلاعات دموگرافيک ونتيجه درمان استخراج و ثبت گرديد. سپس اطلاعات حاصله با استفاده از آمار توصيفي، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
نتايج: اکثر بيماران مورد مطالعه سني کمتر از 10 سال داشتند (%25.2) و مردان بيشتر از زنان مبتلا به صدمه مغزي شده بودند (%64.71). همچنين به طور کلي صدمه مغزي خفيف بيشترين شيوع را داشته (%81.2) و عمده ترين علت صدمات مغزي، سقوط از ارتفاع کم بود (%18.4). در طي مرحله بستري در بيمارستان 8.12 درصد ازصدمات مغزي متوسط و 1.43 درصد از صدمات مغزي شديد فوت کرده بودند.
نتيجه ‌گيري: با توجه به نتايج، ضرورت نظارت کافي بر قوانين مربوط به رعايت نکات ايمني در جامعه و آموزش آن از طريق رسانه ‌هاي عمومي و نيز بازنگري در روش ‌هاي مراقبت از بيماران با صدمات مغزي شديد مي ‌تواند موجب بهبود پيامد‌هاي ناشي از آن گردد.

 نسخه قابل چاپ