مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

در اين تحقيق، به منظور مطالعه و بررسي اثرات کودآبياري بر تلفات نيترات از طريق رواناب سطحي در آبياري جويچه اي و همچنين ارزيابي يک مدل رياضي کودآبياري، 12 آزمايش در دو سال زراعي 1387 و 1388 در مقياس بزرگ و در حضور گياه ذرت روي جويچه هاي انتها باز در يک خاک لومي انجام شد. تعداد جويچه هاي هر آزمايش 5 عدد، طول جويچه ها 165 متر، فاصله بين جويچه ها 75 سانتي متر و شيب عمومي مزرعه 0.006 متر بر متر بود. کود مصرفي مورد نياز مطابق توصيه کودي از منبع کود اوره و طي چهار تقسيم مساوي (قبل از کاشت، مرحله هفت برگي، مرحله ساقه رفتن و مرحله سنبله زدن) اضافه گرديد. دبي جويچه ها با استفاده از فلوم WSC و غلظت نيترات خروجي از روش طيف سنجي اندازه گيري شد. از داده هاي سال اول براي تعيين بهترين زمان تزريق کود با هدف دستيابي به کمترين درصد تلفات نيترات استفاده شد. در سال دوم، تزريق کود فقط در زمان بهينه شده بر اساس نتايج سال اول انجام گرفت. نتايج نشان داد که بهترين زمان تزريق کود به سيستم آبياري جويچه اي 20 دقيقه انتهايي آبياري مي باشد. تلفات نيترات از طريق رواناب سطحي در سال اول بسته به زمان تزريق کود بين 5.7 تا 42.0 و در سال دوم با اعمال مدت زمان تزريق بهينه بين 1.4 تا 12.3 درصد متغير بود. همچنين، نتايج نشان داد که مدل کودآبياري مورد استفاده در اين تحقيق قابليت برآورد تلفات نيترات از طريق رواناب سطحي را دارد. ضريب تبيين(R²)  بين مقادير اندازه گيري و شبيه سازي شده تلفات آب در دو سال زراعي به طور متوسط 0.85 و براي تلفات کود به طور متوسط 0.80 بود.

 نسخه قابل چاپ