مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

تغيير اقليم داراي اثرات مستقيمي بر فرآيندهاي هيدرولوژيکي نظير تبخير از سطح آب، تعرق از گياه، تغذيه آبهاي زيرزميني، رواناب يا ذوب برف دارد. در اين مقاله اثرات احتمالي تغييراقليم بر تبخير و تعرق در آينده بررسي شده است. به همين دليل تاثير تغيير اقليم بر دما (حداقل، حداکثر و ميانگين) و بارش تحت سناريوي A2 و براي سه دوره 2039-2010، 2069-2040 و 2099-2070 و با استفاده از ريزمقياس نمايي آماري و خروجي هاي مدل گردش عمومي جو HadCM3 در حوضه کشف رود مورد بررسي قرار گرفت. در مرحله بعدي با استفاده از پارامترهاي پيش بيني شده، تبخير و تعرق گياهان الگوي کشت اين حوضه شامل گندم، چغندرقند، گوجه فرنگي، سيب و ذرت با استفاده از روش هارگريوز و ساماني محاسبه و براي دوره هاي مختلف مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج حاصل نشان داد که دما (حداقل، حداکثر و ميانگين) در هر سه دوره پيش بيني نسبت به دوره پايه 1990-1961 افزايش خواهد يافت. ميانگين سالانه بارش پيش بيني شده در دوره هاي مذکور تفاوت معني داري نداشت ولي توزيع آن در فصلهاي مختلف تغيير خواهد کرد. بدينصورت که مقدار بارش براي ماههاي زمستان و تابستان کاهش و براي ماههاي پاييز و بهار افزايش خواهد يافت. ميزان تبخير و تعرق محاسبه شده براي تمامي ماهها و براي تمامي دوره ها تحت تاثير دما افزوده خواهد شد. نتايج نشان مي دهد که در صورت افزايش دماي هوا به ميزان 1، 2 و 4 درجه سانتي گراد نياز آبي الگوي کشت گياهان در دشت کشف رود به ترتيب 6، 10 و 16 درصد افزايش پيدا خواهد کرد.

 نسخه قابل چاپ