مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

افزايش گازهاي گلخانه اي در دوره هاي آتي نه تنها باعث تغيير در مقادير متوسط متغيرهاي اقليمي مي شود بلكه نوسانات اين متغيرها را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. بديهي است در نظر گرفتن تغييرات توام نوسانات متغيرهاي اقليمي و مقادير متوسط آن در تاثير بر رواناب، نتايج واقعي تري را در پي خواهد داشت. در اين تحقيق در ابتدا نوسانات و مقادير متوسط متغيرهاي دما و بارش حوضه قره سو در دوره 2069-2040 ميلادي با استفاده از مدل HadCM3-A2 و روش كوچك مقياس كردن آماري، مورد شبيه سازي قرار گرفت. همچنين بمنظور لحاظ عدم قطعيت نوسانات اقليمي در محاسبات، اقدام به شبيه سازي 100 سري زماني از متغيرهاي دما و بارش منطقه براي دوره آتي شد. نتايج نشان داد كه محدوده عدم قطعيت مربوط به نوسانات اقليمي منطقه در ماه هاي مختلف سال بين 0.5 تا 2 درجه سانتيگراد افزايش براي دما و بين 10- تا 20 ميليمتر تغيير براي بارش خواهد بود. در ادامه وضعيت رواناب منطقه تحت تاثير عدم قطعيت نوسانات اقليمي مورد بررسي قرار گرفت. در اين راستا و بمنظور لحاظ كردن عدم قطعيت مدل هاي هيدرولوژي، از دو مدل بارش- رواناب SIMHYD و IHACRES استفاده شد. واسنجي اين دو مدل براي دوره پايه و معرفي 100 سري زماني از متغيرهاي دما و بارش توليد شده در مرحله قبل به هر دو مدل، محدوده تغييرات رواناب حوضه را براي دوره 2069-2040 مشخص ساخت. نتايج نشان از هماهنگي دو مدل در شبيه سازي تغييرات رواناب منطقه دارد. بگونه اي كه هر دو مدل كاهش رواناب را براي فصل پاييز و افزايش رواناب را براي فصل هاي ديگر تخمين مي زنند. نهايتا يافته هاي اين تحقيق نشان از تاثير قابل توجه عدم قطعيت مدل هاي هيدرولوژي و تاثير كمتر نوسانات اقليمي در برآورد رواناب يك حوضه تحت تاثير تغيير اقليم دارد.

 نسخه قابل چاپ