مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

فعاليت ميکروبيولوژيک خاک، تصوير پيچيده اي از فرآيندهاي بيوشيمايي مختلف و مرتبط با هم است که تنها با اندازه گيري يک پارامتر ساده نمي توان آن را به خوبي مورد ارزيابي قرار داد. به نظر مي رسد که تعيين همزمان چند پارامتر و تركيب آنها، روش مناسب تري براي پي بردن به تغييرات ايجاد شده در شرايط بيولوژيك و کيفيت خاک باشد. هدف اين تحقيق، بررسي نسبت فعاليت برخي آنزيم هاي خاک به کربن بيوماس ميکروبي در سطوح مختلف شوري در خاك هاي تحت كشت و کشت نشده بود. اين نسبت نشان دهنده ي فعاليت آنزيمي به ازاي هر واحد بيوماس ميکروبي مي باشد. در اين مطالعه، پنج سطح شوري شامل شاهد (0.5)، 2.5، 5، 7.5 و 10 دسي زيمنس بر متر و سه محيط (بدون کشت، خاک تحت کشت گندم و خاک تحت کشت شبدر) به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تکرار استفاده شد. نتايج نشان داد که در هر سه محيط، شوري موجب کاهش معني دار نسبت فعاليت آنزيمي به کربن بيوماس ميکروبي شد. همچنين، اثر نوع محيط کشت بر نسبت فعاليت آنزيم اوره آز به کربن بيوماس ميکروبي و نسبت فعاليت آنزيم آريل سولفاتاز به کربن بيوماس ميکروبي در کليه سطوح شوري معني دار بود. با اين وجود، نسبت فعاليت آنزيم هاي بتا - گلوکوسيداز و فسفاتاز قليايي به بيوماس ميكروبي در هيچ يک از سطوح شوري تحت تاثير نوع محيط قرار نگرفت. به عبارت ديگر، حضور گياه، در افزايش و يا کاهش توانايي ريزجانداران خاک در توليد اين دو آنزيم نقش قابل ملاحظه اي نداشته است. اثر نوع محيط کشت بر نسبت فعاليت آنزيم هاي ال - گلوتاميناز، ساکاراز و فسفاتاز اسيدي به کربن بيوماس ميکروبي در سطوح مختلف شوري متغير بود. به طور خلاصه، نتايج نشان مي دهد كه حضور گياه در خاك هاي شور، بهبود بيوماس ميكروبي و حفظ فعاليت برخي آنزيم هاي خاك و ميزان سنتز آنها توسط بيوماس ميکروبي را به همراه دارد. اما سنتز برخي ديگر از آنزيم ها توسط بيوماس ميکروبي خاک تحت تاثير حضور و عدم حضور ريشه زنده گياه نمي باشد. به عبارت ديگر، ميزان تاثير ريشه و احتمالا ترشحات آن بر تعديل اثر شوري بر ميزان آنزيم توليد شده توسط بيوماس ميکروبي خاک، وابسته به سطح شوري، نوع گياه و نوع آنزيم مورد مطالعه مي باشد.

 نسخه قابل چاپ