مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

يکي از روش هاي ارتقاي کيفيت فيزيکي خاک هاي مناطق خشک و نيمه خشک استفاده از اصلاح کننده هاي آلي ارزان قيمت مثل لجن فاضلاب است. تحقيق حاضر به منظور بررسي اثرات لجن بيولوژيکي فاضلاب پتروشيمي تبريز در 4 مقدار (25، 50، 75 و 100 تن در هکتار) بر کربن آلي (OC)، ميانگين وزني قطر (MWD) خاکدانه (روش الک تر)، رس قابل انتشار در آب (WDC)، رطوبت حد سيلان (LL)، رطوبت حد خميري (PL) و شاخص خميرايي (PI = LL - PL) در طول زمان بر يک خاک منطقه نيمه خشک، در داخل گلدان هاي بزرگ (قطر 50 و ارتفاع 25 سانتي متر) انجام گرفت. همچنين خاک بدون لجن به عنوان تيمار شاهد در نظر گرفته شد و همه تيمارها شامل سه تکرار بودند. انکوباسيون تيمارها در داخل گلخانه در رطوبت 70 تا 80 درصد ظرفيت مزرعه و دماي 22±4c° به مدت 6 ماه صورت گرفت. همه پارامترها در زمان هاي 60، 120 و 180 روز اندازه گيري شدند. آزمايش به صورت فاکتوريل (فاکتور اول 5 سطح مصرفي لجن و فاکتور دوم 3 زمان انکوباسيون) و در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي اجرا شد. نتايج نشان داد که کليه مقادير مصرفي لجن در مقايسه با شاهد به طور معني دار OC (p<0.01) را افزايش و WDC را کاهش دادند. همبستگي منفي (r =-0.84) بين OC و WDC در سطح احتمال 5 درصد معني دار شد. لجن فقط در مقادير مصرفي 75 و 100 تن در هکتار باعث افزايش معني دار (p<0.01) رطوبت هايLL  و PL نسبت به شاهد گرديد. همبستگي مثبت و معني دارp<0.001) ،(r=0.99  بين OC با رطوبت هايLL  و PL مشاهده شد. اثر مقادير مصرفي لجن بر MWD و PI معني دار نشد. همبستگي منفي و معني دارp<0.1) ،(r=-0.92  بين MWD و WDC در سه زمان انکوباسيون يافت شد. اين تحقيق نشان داد که لجن پتروشيمي به عنوان يک اصلاح کننده آلي ارزان قيمت باعث ارتقاي کيفيت فيزيکي خاک منطقه نيمه خشک گرديد.

 نسخه قابل چاپ