بانک مقالات علوم و فنون دریایی

به منظور بررسي آثار زيست محيطي پسابهاي مزارع پرورشي ميگو منطقه حله بوشهر، در سال 1380، به مدت 9 ماه (ارديبهشت ماه تا دي ماه) نمونه برداري از آب و رسوب دو ايستگاه کانال خروجي و خور رمله (محل دريافت پساب) انجام شد. طي اجراي اين تحقيق، روند تغييرات فاکتورهاي مختلف دما، شوري، pH، اکسيژن محلول، آمونياک، نيترات، نيتريت، فسفات کل، تمام مواد محلول، تمام مواد معلق و کلروفيل a در نمونه هاي آب، کل مواد آلي و pH در نمونه هاي رسوب، از کانال خروجي به سمت دريا برررسي شد.
نتايج به دست آمده نشان مي دهد که حداکثر ميزان فاکتورهاي آمونياک و فسفات بترتيب برابر 0.517 و 0.180mg/L بوده است.
ميزان همبستگي دو فاکتور آمونياک و فسفات به عنوان دو شاخص اصلي آلاينده پسابهاي آبزيان پرورشي، در کانال خروجي منطقه حله با دهانه خور رمله 0.763) و (0.70 در نظر گرفته شد. اين مقادير گوياي آن است که پساب خارج شده، قبل از رسيدن به دريا به وسيله سيستم خودپالايشي کانال و خور، تا اندازه اي تعديل مي شود و بر اساس مشاهدات حاصل از مطالعات سالهاي 1377 و 1379 انتظار مي رود با ورود به دريا، ميزان اين همبستگي به صفر نزديک شود.
مقايسه مقادير حاصل با حدود مجاز پيشنهادي براي فاضلابهاي شهري و پسابهاي مزارع پرورش ميگو و مقايسه مقادير فاکتورهاي مورد بررسي در آبهاي خروجي مزارع پرورشي مناطق ديگر جهان با پيشينه هاي موجود از نوسانات اين فاکتورها در منطقه، نشان مي دهد تقريبا تمام ايستگاهها حتي کانال خروجي از نظر بار آلودگي پايين بوده است.

 نسخه قابل چاپ