بانک مقالات علوم محیطی

براي كاهش اصطكاك و خنك كردن در صنايع فلز كاري از امولسيون روغن ـ آب (آب و صابون)، استفاده مي شود. پس از استفاده و توليد فاضلاب ناشي از كاربرد امولسيون، امكان دفع مستقيم آن به محيط زيست به دليل بالا بودن آلودگي آن وجود ندارد. شكست امولسيون و جداسازي روغن از آب، باعث كاهش آلودگي فاز آبدار كه حجم اصلي اين فاضلاب را تشكيل مي دهد شده و امكان تصفيه بيولوژيكي آن مهيا مي گردد. تحقيقات حاضر نتايج بررسي تصفيه بيولوژيكي اين فاز است.
آزمايشات در راكتور ناپيوسته و در دامنه 0.9<S₀/X₀<10 انجام شده است. بر اساس آزمايشات انجام شده پارامترهاي ثابت نرخ رشد ويژه و نرخ تبديل آلاينده ها به بيومس مشخص گرديد. نتايج آزمايشات نشان داد که اين فاضلاب قابليت تجزيه بيولوژيکي داشته و راندمان آن حدود 90 درصد است. مدلسازي نتايج بدست آمده بيانگر تطابق مدل مونود با نتايج آزمايشات تجربي است.

 نسخه قابل چاپ