بانک مقالات علوم محیطی

فعاليت هاي بشر اغلب تاثيرات ناسازگاري بر سيماهاي طبيعي سرزمين و اكوسيستم ها مي گذارند. سيماهاي طبيعي سرزمين زيستگاه ها را دربرمي گيرند و ازبين رفتن و قطعه قطعه شدن زيستگاهها، دو تهديد مهم براي تنوع زيستي به شمار مي روند. ارزيابي آثار محيط زيستي به عنوان يك فرايند سيستماتيك و مستند براي شناسايي و ارزيابي آثار مستقيم و غيرمستقيم پروژه هاي توسعه اي در محيط زيست هاي متفاوت، دربرگيرنده روشي مناسب براي كمّي كردن و پيش بيني از آثار دست رفتن و قطعه قطعه شدن اكوسيستم ها بر تنوع زيستي نيست. اين مقاله به ارزيابي آثار محيط زيستي بزرگراه تهران – پرديس بر تنوع زيستي دو منطقه حفاظت شده خجير و سرخه حصار كه در استان تهران واقع شده اند.مي پردازد. .در اين ارزيابي دو نوع آثار مربوط به" از دست دادن مستقيم اكوسيستم ها" و "قطعه قطعه شدن اكوسيستم ها " مدنظر قرار گرفتندبراي محاسبه از دست دادن اكوسيستم، محدوده ضربه گيري در دوطرف مسير جاده در نظر گرفته شد و ميزان از دست دادن اكوسيستم ها با رويهم گذاري نقشه مسير, زون ضربه گير و نقشه اكوسيستم ها محاسبه شد. نتايج مورد انتظار از اين روي هم گذاري نيز در جدولي كه براي گزينه هاي مختلف پيشنهادي پروژه از همين طريق تهيه شد، ارايه گرديد و از دست رفتن اكوسيستم براي هر تيپ اكوسيستمي محاسبه شد. علاوه بر اين، سه شاخص ناحيه مركزي لكه، جداشدگي لكه و ميزان تخريب لكه براي پيش بيني آثار قطعه قطعه شدن در نظر گرفته شد.اين شاخص ها به طور غيرمستقيم براي بررسي ميزان زيست پذيري اكوسيستم بررسي شدند.سرانجام آثار پروژه، براساس يافته ها پيش بيني شدند و براي ارزش گذاري اكوسيستم ها به عنوان جزيي از فرايند ارزيابي آثار، نادر بودن هر لكه مورد محاسبه قرار گرفت. نسبت بين پوشش واقعي و پوشش بالقوه هر لكه اكوسيستمي نيز به عنوان شاخصي براي بيان نادربودن اكوسيستم مورد استفاده قرار گرفت و در نتيجه كاربرد اين روش شناختي، ارزيابي آثار بر تنوع زيستي، احداث بزرگراه تهران – پرديس را تاييد نمود.

 نسخه قابل چاپ