بانک مقالات علوم محیطی

از آنجا که رشد مناطق شهري يک عامل تاثيرگذار در پديده گرم شدن جهاني است، آگاهي از تغييرات زماني- مکاني درجه حرارت سطح زمين براي انجام مطالعات علوم زمين از قبيل تغييرات آب و هواي شهري، ضروري است. در اين تحقيق، ارتباط آثار تغييرات انواع پوشش- کاربري زمين و تراکم پوشش گياهي، ناشي از توسعه شهري، بر روي درجه حرارت سطح در تهران بررسي و تجزيه و تحليل شد. براي اين هدف، با استفاده از داده هاي ماهواره اي چند زمانه سنجنده ASTER، طبقه بندي پوشش-کاربري زمين با استفاده از روش بيشترين شباهت بر روي مولفه هاي MNF صورت گرفت، مقادير گسيل مندي و درجه حرارت سطح زمين با استفاده از روش TES بر روي داده هاي ماهواره اي تخمين زده شد و مقادير تراکم پوشش گياهي از طريق شاخص هاي NDVI و FVC به دست آمد. نتايج تحقيق نشان داد که طبقه بندي با مولفه هاي MNF دقت بيشتري در مقايسه با طبقه بندي از طريق باندهاي اصلي دارد و نوع پوشش- کاربري زمين داراي تاثير زيادي بر رژيم هاي درجه حرارت سطح زمين است. وابستگي شديد بين درجه حرارت سطح و مقادير NDVI براي کلاس هاي مناطق ساختماني کم تراکم، پوشش گياهي تنک و زمين کشاورزي کشت شده، مشاهده شد و ارتباط درجه حرارت سطح زمين با مقادير FVC نيز مويد اين مطلب است. تجزيه و تحليل رگرسيون صورت گرفته بين مشخصه هاي NDVI و FVCو درجه حرارت سطح نشان مي دهد که در صورت تعيين مقادير NDVI و FVC، درجه حرارت سطح زمين و به تبع آن تغييرات و رشد توسعه شهري را مي توان برآورد کرد.

 نسخه قابل چاپ