پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی
شنبه 6 خرداد 1391 1:41 PM
8 : محيط شناسي زمستان 1390; 37(60):79-88. |
بررسي کمي کردن سنجه هاي سيماي سرزمين در حفاظت از الگوي کاربري اراضي پايدار (مطالعه موردي: استان کهگيلويه و بويراحمد) |
كرمي آرش*,فقهي جهانگير |
* دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه تهران |
امروزه گسترش جوامع انساني و تسلط بيشتر بر محيط زيست، سبب شده تا تغييرات محيطي سريع تر و گسترده تر از قبل به وقوع بپيوندد. بنابراين داشتن اطلاعات لازم در مورد اين تغييرات براي مديريت و برقراري نظم طبيعي پايدار اکوسيستم ها ضروري است، سنجه هاي سيماي سرزمين ابزارهاي کمي ساز وضعيت سيماي سرزمين هستند، که تنوع و گوناگوني آنها موجب کاربرد وسيع آنها در برنامه ريزي هاي مرتبط با مطالعات زمين شده است. اين سنجه ها قادرند در مدت زمان کوتاهي اطلاعات زيادي در مورد ساختار و تغييرات اجزاي تشکيل دهنده سيماي سرزمين به ما بدهند. در اين تحقيق از سنجه هاي توزيع مکاني و ترکيب بندي لکه ها در سطح کلاس و سيماي سرزمين استفاده شد. اين تحقيق با توجه به اهداف آن براي بررسي ساختار اوليه سيماي سرزمين و روند تغييرات آن در آينده و همچنين اهميت ناحيه رويشي زاگرس، در استان کهگيلويه و بويراحمد انجام گرفت، نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد که هر چه درصد و تراکم مناطق مسکوني در منطقه بيشتر باشد: 1) تراکم لکه افزايش مي يابد، 2) سنجه شکل لکه ها افزايش مي يابد. 3) اندازه لکه کاهش مي يابد. 4) اتصال و پيوستگي سيماي سرزمين هم کاهش مي يابد. همچنين سنجه درصد پوشش اراضي نشان داد که بيشترين درصد کاربري ها به ترتيب مربوط به کاربري هاي جنگلي، مرتعي و کشاورزي است. نتايج سنجه هاي توزيع و پراکنش مکاني، الگوي پراکنش لکه ها را در اين استان کپه اي نشان مي دهد. همچنين شاخص هاي تنوع سيمپسيون و شانون، فراواني و تنوع بالاي انواع کاربري ها را براي اين استان نشان مي دهند. |
كليد واژه: اکولوژي سيماي سرزمين، کاربري اراضي، تجزيه و تحليل مکاني، FRAGSTATS، سنجه ها |
نسخه قابل چاپ |