بانک مقالات علوم محیطی

جذب بيولوژيكي فلزات سنگين يک فرآيند بسيار موثر در حذف يون هاي فلزات سنگين از محلول هاي آبي است. در اين تحقيق ويژگي هاي جذب سطحي كاتيون هاي Pb (II) و Zn (II) توسط بيومس قارچي غيرزندهP. chrysosporium  به طور جداگانه مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين روش هاي كشتن بيومس قارچي كه شكل غيرزنده آن در جذب فلز موثرتر از نوع زنده مي باشد بررسي شده، كه نتايج نشان مي دهد جوشاندن بيومس در سود يكي از روش هاي مناسب براي كشتن قارچ مورد نظر است. در اين مطالعه از تكنيک جذب سطحي در سيستم ناپيوسته استفاده شده است. اثرات تغييرات pH، غلظت اوليه فلز، سرعت اختلاط، زمان تماس و دما در جذب سطحي مورد بررسي قرار گرفته كه آزمايش هاي به عمل آمده نشان مي دهد ميزان جذب سطحي فلزات توسط بيومس با تغييرات pH محيط تغيير مي كند. حداكثر جذب سطحي هر دو فلز بر روي جاذب بين pH 5 تا 6 است. با افزايش غلظت اوليه Pb (II) و Zn (II) جذب سطحي يون هاي فلزي مربوطه بر روي جاذب افزايش يافته است. زمان مناسب براي انجام فرآيند جذب حداكثر يک ساعت بوده و بعد از گذشت يک ساعت ميزان جذب ثابت است و تغييري نمي كند. حداكثر يون هاي فلزي جذب شده توسط بيومس غيرزنده P. chrysosporium براي فلز سرب 90 mg/g و براي فلز روي 63 mg/g به دست آمده است. لذا ميزان جذب Zn (II) از Pb (II) است. همچنين نتايج نشان مي دهد كه با افزايش دما ميزان جذب زياد شده است. افزايش غلظت بيومس تاثير چنداني بر روي جذب ندارد. داده هاي به دست آمده از آزمايش جذب دو فلز Pb (II) و Zn (II) توسط بيومس يادشده از دو مدلFreundlich  و Langmuir تبعيت مي كند. با استفاده از HCl مي توان تا حدود %98 از بيومس استفاده شده را بازگرداني كرده و مورد استفاده مجدد قرار داد. نتايج پيشنهاد مي كند كه بيومس غيرزنده P. chrysosporium به طور قابل ملاحظه اي در حذف ويژگي هاي فلزات سنگين از محلول هاي آبي موثر است.

 نسخه قابل چاپ