بانک مقالات علوم محیطی

ورود فاضلاب هاي حاوي تركيبات پاك كننده و شوينده به محيط زيست طي فرآيند توليد و مصرف مخاطرات عديده اي را براي محيط زيست ايجاد مي‎ كند. روش هاي متداول تصفيه فاضلاب بازده مناسبي براي اين تركيبات ندارند به همين دليل بايد از روش هاي مناسبي جهت حذف اين تركيبات استفاده كرد. پژوهش حاضر در جهت بررسي كارايي جاذب هاي طبيعي در حذف دترجنت انجام گرفته است. در اين مطالعه از جاذب هاي طبيعي نظير خاك اره خام، ميوه كاج زغالي شده. خاك اره زغالي شده، كربن فعال و خاك كائولينيت استفاده گرديد. اين مطالعه در مقياس آزمايشگاهي و با استفاده از نمونه هاي فاضلاب سنتتيك حاوي دترجنت آنيوني از نوع LAS انجام گرفت، بدين منظور نمونه هايي با سه غلظت 25، 50 و 300 ميلي گرم بر ليتر LAS ساخته شد.
پس از آماده سازي اوليه جاذب و اضافه نمودن مقدار مشخصي از جاذب به نمونه هاي فاضلاب، زمان تعادل و بازده جذب مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد زمان تعادل كربن فعال 90 دقيقه، خاك اره زغالي شده 60 دقيقه، ميوه كاج زغالي شده در تماس با غلظت 25 ميلي گرم بر ليترLAS، 30 دقيقه و در تماس با غلظت 300 ميلي گرم بر ليتر LAS، 45 دقيقه مي باشد. همچنين در اين مطالعه مشخص گرديد كه با كاربرد 10 گرم ميوه كاج زغالي شده بازده جذب حدود %95 حاصل مي گردد كه با بازده جذب 1.5 گرم كربن فعال برابر مي باشد. در صورتي كه بازده جذب براي خاك كائولينيت و خاك اره بسيار كم و براي خاك اره زغالي شده حدود %35 به دست آمد. در نهايت ايزوترم جذب هر كدام از جاذب ها تعيين گرديد. كربن فعال و خاك اره زغالي شده از جذب فروندليخ تبعيت مي كردند و فرايند جذب توسط ميوه كاج زغالي شده از معادله جذب لانگموئر پيروي مي كرد.

 نسخه قابل چاپ