بانک مقالات علوم محیطی

بادگيرها از عناصر تاريخي معماري ايران مي باشند که ابداعي مهم در معماري بومي تلقي مي شوند. اين عناصر که با رويکرد اقليمي طراحي گرديده اند، به عنوان يک سيستم سرمايش ايستا شناخته شده اند و تهويه مطبوع را با بهره گيري از انرژي تجديد پذير باد فراهم مي آورند.
اين تحقيق با هدف بررسي بادگيرهاي اقليم گرم و خشک انجام گرفته و شهر يزد به عنوان شهر مطالعه موردي برگزيده شده است. بادگيرهاي يزد با فرم هاي متفاوتي ديده شده اند و اين تحقيق نشان مي دهد که ويژگي هاي شکلي آن ها نقش مهمي در عملکرد شان ايفا مي کند.
مطالعه با بررسي هاي ميداني انجام گرفته و نمونه هاي انتخابي که 54 نمونه بوده، به صورت تصادفي در 5 محله شهر يزد انتخاب شده است. روش تحقيق توصيفي-تحليلي است. ارتباط ميان معماري و عملکرد بادگيرها براي اولين بار انجام گرفته است و در ابتدا بادگيرهاي يزد گونه شناسي گرديده و سپس سرنمون ها براي تحليل عددي و محاسبه رفتار حرارتي انتخاب شده اند.
اين تحقيق با بهره گيري از علم ديناميک سيالات محاسباتي و استفاده از نرم افزار فلوئنت و تحليل عددي انجام گرفته است. خانه رسوليان به عنوان نمونه موردي در نرم افزار مدل سازي گرديده و سپس سه نمونه پلان بادگير در اين خانه مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج حاصل حاکي از تفاوت نتايج دما و رطوبت در اين سه مدل بود. پس از انجام محاسبات پلان برتر به لحاظ کارکرد رفتار حرارتي و تاثيرگذاري بر آسايش حرارتي مشخص گرديده است.

 نسخه قابل چاپ