بانک مقالات علوم محیطی

آموزش هاي زيست محيطي در صورتي كه به شكل رسمي در نيابند، يعني در جريان آموزش كلاسيك قرار نگيرند و ارزشيابي نشوند، ممكن است به سرعت فراموش شوند يا دست كم، جدي گرفته نشوند. آموزش كلاسيك (رسمي) مسايل و مشكلات زيست محيطي از دغدغه هاي خاطر علاقه مندان، سازمان هاي مرتبط و گروه هاي مستقل طرفدار محيط زيست مي باشد. در بسياري از كشورهاي جهان نيز آموزش هاي رسمي زيست محيطي به دانش آموزان با توجيه برنامه ريزان درسي و تفهيم اهميت موضوع به آنان با كمك برنامه ريزي درسي موضوع هايي چون مطالعه هاي اجتماعي، مطالعه هاي مدني، آموزش هاي شهروندي، جغرافيا و محيط شناسي يا با عنوان محيط زيست صورت مي گيرد. مسلم است كه در اين مورد برنامه ريزان درسي اهميتي به سزا دارند، زيرا، آنان با درك نيازهاي كنوني و آينده جامعه و برقراري ارتباط بين اين موارد و علم برنامه ريزي درسي، خواسته ها و نيازهاي ملي از نسل هاي آينده را بصورت مواد آموزشي (كتاب درسي، كتاب هاي كمك درسي،‌ ابزارهاي آموزشي سمعي و بصري و ...) درآورده و سهم هر يك از مواد آموزشي را در زمينه آموزش هاي مربوطه (كه در اين جا آموزش محيط زيست است) مشخص و براي تهيه آن ها، مولفان كتاب ها و يا فراهم كنندگان ابزارهاي آموزشي را توجيه مي كنند. از ان جا كه آموزش و پرورش يكي از مناسب ترين راه ها براي رسيدن به توسعه اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي مي باشد، اين پژوهش به بررسي برنامه هاي درسي مقطع راهنمايي نظام رسمي با تاكيد بر محورهاي آموزش محيط زيست مي پردازد. بنابراين آنچه مساله پژوهش حاضر را تشكيل مي دهد اين است كه در كتب درسي مقطع راهنمايي تحصيلي به چه ميزان به مفاهيم منتخب و مرتبط با حفاظت از محيط زيست مانند آلودگي محيط زيست، آلودگي آب و هوا، انواع آلاينده ها، عوامل بيماري زا، آلودگي خاك و ... توجه شده است؟

 نسخه قابل چاپ