پاسخ به:بانک مقالات زیست شناسی
شنبه 6 خرداد 1391 1:33 PM
2 : محيط زيست جانوري تابستان 1389; 2(2):0-0. |
هيستومورفولوژي پانکراس و جزاير لانگرهانس در ماهي شبه شوريده بالغ خليج فارس |
عبدي رحيم*,مروتي حسن,بصير زهرا |
* دانشگاه علوم و فنون دريايي خرمشهر |
در اين تحقيق، پس از صيد 10 عدد ماهي شبه شوريده بالغ (Johnius belangerii) نر و ماده از خليج فارس، غدد ضميمه گوارشي آنها خارج گرديد و بلافاصله جهت پايدار شدن در محلول فرمالين 10 درصد قرار داده شدند. پس از انتقال به آزمايشگاه دانشگاه شهيد چمران، اهواز، مراحل معمول بافت شناسي انجام و از قالب هاي پارافيني تهيه شده مقاطع بافتي به ضخامت شش ميکرون برش داده شدند. در نهايت لامهاي تهيه شده بروش هماتوکسيلين - ائوزين، پريوديک اسيد شيف و گوموري رنگ آميزي گرديدند و در زير ميکروسکوپ نوري مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج ماکروسکوپي حاکي از آن بود که هپاتوپانکراس بطور عمده در سمت چپ بدن ماهي قرار دارد و به سمت خلفي کشيده مي شود. در مطالعات ميکروسکوپيک نشان داده شد که بخشي از پانکراس به همراه شاخه هايي از وريد باب وارد بافت کبد شده و تا عمق آن امتداد مي يابد. بخش برون ريز پانکراس در اين ماهي متشکل از ساختار بافتي با آسيني هاي سروزي که در مرکز آن شاخه هاي ظريفي از وريد باب قرار دارد که در رنگ آميزي به روش هماتوکسيلين - ائوزين و پريوديک اسيد شيف (PAS) کاملا مشخص مي شود. همچنين در رنگ آميزي به روش گوموري (Gomori) فقط سلول هاي A يا a که هسته آنها بصورت يوکروماتين و سلول هاي B يا b با هسته هاي کوچکتر و هتروکروماتين مشخص بودند. نتايج حاصل از اين تحقيق حاکي از آن است که ساختار بافت شناسي پانکراس در گونه مورد مطالعه با ساير گونه هاي ماهيان استخواني شباهت دارد. |
كليد واژه: ماهي شبه شوريده، بافت شناسي، پانکراس، جزايرلانگرهانس، خليج فارس |
نسخه قابل چاپ |