بانک مقالات زیست شناسی

کشت مريستم شاخه، يکي از روش هاي کارآمد براي زدودن بيماري هاي ويروسي از گياهان آلوده به شمار مي آيد. شناسايي بخش مريستمي و جداسازي آن، نخستين گام براي بنيان گذاري کشت مريستم است. جدا کردن مريستم شاخه به تنهايي با داشتن اندازه اي بسيار کوچک و بي رنگ، به ويژه هنگامي که آغازنده هاي برگي و اندام هاي ديگر آن را همراهي نکنند، بسيار دشوار است. در اين آزمايش، شناسايي مريستم شاخه در گياه انگور که داراي الگوي نموي پيچيده و ساختاري بسيار ريز است، انجام گرديد. در اين روش، مريستم زنده با فلورسئين دي استات 0.1 (FDA) درصد به همراه فوشين اسيد 0.05 درصد در آب، رنگ آميزي شد. مريستم رنگ آميزي شده، پس از رديابي با استروميکروسکوپ فلورسنس (پرتو 510 نانومتر) و جداسازي، در محيط موراشيگ- اسکوگ (1.2) کشت شد. نتايج نشان داد که مريستم انگور از سه دوره نموي برخوردار ست که ميزان اندام زايي در آنها يکسان نيست. مريستم جدا شده از دوره اي با اندام زايي بيشتر، ميزان زنده ماني بيشتري را در بنيان گذاري جداکشت نشان داد. همچنين همراهي آغازنده برگي و آغازنده وامانده (آغازنده مشترک پيچک و گل آذين) با مريستم، شانس زنده ماني آن را به طور معني داري افزايش داد. نتايج اين آزمايش نشان دادند که بهترين جداکشت براي انجام کشت مريستم انگور، مريستم همراه با آغازنده برگي و آغازنده وامانده است که از جوانه هاي جا گرفته در گره پيچک دار پاييني به دست آمده باشد.

 نسخه قابل چاپ