بانک مقالات زیست شناسی

ژاسموناتها (ژاسمونيک اسيد و متيل استر آن، متيل ژاسمونات) گروه جديدي از تنظيم کننده هاي رشد گياهي محسوب مي شوند که در بسياري از مراحل فيزيولوژيکي گياه شرکت كرده و نقش دفاعي در گياه ايفا مي کنند. در اين تحقيق اثر متيل ژاسمونات و اتيلن بر روي جوانه زني بذر و نقش آن بر پراکسيداسيون ليپيدها، مقدار کلروفيلa ، b  و کلروفيل کل، کاروتنوئيد و پروتئين دانه رست کلزا مورد بررسي قرار گرفت. بذرهاي کلزا در گلدان هاي حاوي ماسه، رس و خاک برگ به نسبت 1 به 1 به 2 کاشته شد. دانه رست هاي 13 روزه بمدت 3 روز با متيل ژاسمونات (100mM) محلول پاشي شد و سپس بمدت 40 ساعت تحت تيمار اتيلن (70ppm و 50) قرار گرفت. دانه رستهاي شاهد با آب مقطر محلول پاشي شد. آناليز داده ها از طريق نرم افزار SPSS و Mstatc و مقايسه ميانگين ها با آزمون LSD  انجام گرفت. نتايج حاصل از بررسي جوانه زني نشان داد که متيل ژاسمونات، باعث کاهش جوانه زني شده و تيمار اتيلن باعث افزايش جوانه زني مي شود. در تيمار توام اتيلن و متيل ژاسمونات، اتيلن تا حدودي اثر بازدارندگي متيل ژاسمونات را بر طرف نمود. همچنين نتايج حاصل از بررسي دانه رست نشان داد که افزايش پراکسيداسيون ليپيد که در دانه رست تحت تيمار اتيلن مشاهده مي شود در تيمار با متيل ژاسمونات کاهش معني داري نشان مي دهد که نشان دهنده کاهش خسارت اکسيداتيو در اين گروه مي باشد. مقدار کلروفيلa ، b و کلروفيل کل و پروتئين طي تيمار اتيلن کاهش يافته اما تيمار با متيل ژاسمونات از کاهش اين پارامترها در دانه رست هاي تحت تيمار با اتيلن جلوگيري مي کند. بيشترين مقدار کاروتنوئيد در تيمار توام اتيلن و متيل ژاسمونات ديده مي شود. حاصل آنکه متيل ژاسمونات باعث محدود شدن جوانه زني بذر مي شود، اما در مراحل بعدي رشد دانه رست باعث بهبود وضع دانه رست تحت تيمار با اتيلن خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ