بانک مقالات زیست شناسی

به دليل وجود شرايط خاص محيطي در مصب رودخانه گرگان و با توجه به تاثير شرايط محيطي بر خصوصيات زيستي و پارامترهاي جمعيتي، در اين تحقيق به بررسي خصوصيات زيستي ماهي کاراس نقره اي در مصب رودخانه گرگان و مقايسه آن با ساير محيطهاي زيستي پرداخته شد. نمونه برداري در فصل پاييز و در مصب رودخانه گرگان صورت گرفت. مجموع 49 ماهي مورد آزمايش به سه گروه سني ⁺1، ⁺2، ⁺3 ساله تقسيم بندي شدند. ميانگين طول در هر يک از گروههاي سني به ترتيب 75.48، 122.81، 151 ميلي متر و ميانگين وزن نيز به ترتيب 8.48، 29.61، 62.2 گرم بود که دليل آن شوري بالا و شرايط نامساعد محيط مصب رودخانه گرگان مي باشد. در نمونه هاي صيد شده فقط جنس ماده تشخيص داده شد که مي توان علت آن را به توانايي بکرزايي در ماهي کاراس نسبت داد. با توجه به عدد فاکتور شرايط بدني ( (b=3.18به دست آمده رشد از نوع آلومتريک مثبت است. ضريب رشد لحظه اي بين گروه سني ⁺1 و ⁺2 ساله، 0.57 و بين گروه سني ⁺2 و ⁺3 ساله، 0.32 به دست آمد که به دليل افزايش رشد گناديک و کاهش رشد سوماتيک در سنين بالاتر مي باشد. طول نسبي روده يا RLG به عنوان فاکتوري که رژيم غذايي ماهي را نشان مي دهد، محاسبه شد و ميانگين آن عدد 2.57 را نشان داد که منعکس کننده رژيم غذايي گياهخواري مي باشد. فاکتور وضعيت براي بيان وضعيت يا چاقي ماهي برابر 1.06 به دست آمد که به خاطر نمونه برداري در پاييز و شرايط نامناسب جوي مي باشد. ضريب رگرسيوني طول و وزن 0.99 بود که بيانگر ارتباط زياد طول و وزن در اين ماهي بود.

 نسخه قابل چاپ