بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

منطقه مورد مطالعه در شمال خاوري اردستان در استان اصفهان واقع شده است و از نظر ساختاري در بخش باختري زون ايران مركزي قرار دارد. سنگهاي آتشفشاني اين ناحيه بيشتر از ريوليت، ريوداسيت، داسيت، توف، ايگنمبريت، آندزيت، باناكيت و آندزيت بازالتي تشكيل شده اند. كوارتز، پلاژيوكلاز، آلكالي فلدسپار (ارتوز و آلبيت)، ‌آمفيبول، بيوتيت، كلينوپيروكسن و اليوين از تشكيل دهنده هاي اصلي و آپاتيت، زيركن و كانيهاي تيره (مگنتيت) از كانيهاي فرعي اين سنگها محسوب مي شوند. بيوتيت، کلينوپيروکسن، پلاژيوکلاز، فلدسپار قليايي و كلريت در انواع مختلف سنگهاي مورد مطالعه، با ريز پردازنده الكتروني مورد بررسي قرار گرفته اند. نتايج حاصل از اين بررسيها نشان مي دهد كه فنوكريستهاي فلدسپار طيف تركيبي گسترده اي را در بر مي گيرند كه از آندزين – لابرادوريت به سمت لابرادوريت - بيتونيت در باناكيتها و آندزيتهاي بازالتي و اليگوكلاز – آندزين و سانيدين در ريوليتها و داسيتها تغيير مي كند. كلينوپيروكسن، گستره تركيبي از ديوپسيد تا اوژيت را در باناكيتها و آندزيتهاي بازالتي در بر مي گيرد. بيوتيت در سنگهاي بررسي شده، تركيب يكنواختي دارد و در گستره فلوگوپيت (غني از منيزيم) قرار مي گيرد. اين نتايج نشان از تشكيل كلينوپيروكسن و بيوتيت از يك ماگماي غني از منيزيم دارد. همچنين بررسي شيمي كاني سنگهاي آتشفشاني كوه دم نشان مي دهد كه اين سنگها از يك ماگماي كالك قليايي تا شوشونيتي تشكيل شده و احتمالا به ماگماتيزم قوس قاره اي وابسته اند. فشار سنجي کلينوپيروکسن نشان مي دهد كه اين كاني از يك ماگماي آبدار در فشار 5 كيلوبار متبلور شده است. بر پايه بررسيهاي زمين- دماسنجي، گستره دمايي در زمان تبلور سنگهاي اسيدي در حدود 720 تا 800 درجه سانتي گراد و در زمان تبلور سنگهاي بازيك در حدود 1170 درجه سانتي گراد برآورد شده است. بررسيهاي ژئوشيميايي دو مرحله را در شكل گيري ماگماي كوه دم مشخص كرده است: مرحله نخست با تشكيل كلينوپيروكسن و فلوگوپيت در يك حجره ماگمايي مشخص مي شود، و در مرحله دوم خميره سنگ همراه با سانيدين، مگنتيت، و آپاتيت از ماگماي باقيمانده هنگام فوران ماگما و پس از آن به سرعت متبلور شده است.

 نسخه قابل چاپ