مقالات مطالعات‌ اقتصاد انرژي‌

ايران طي سال هاي اخير با بهره گيري از توان كامل 9 پالايشگاه خود، هم چنان وارد كننده برخي از فرآورده هاي نفتي بوده است. نقش بارز صنعت نفت در اقتصاد كشور و ضرورت عملكرد كارآمد اين صنعت، اهميت محاسبه كارايي و بهره وري پالايشگاه هاي نفت ايران را آشكار مي كند. در اين مقاله، با استفاده از روش تحليل پوششي (فراگير) داده ها (DEA)، به محاسبه كارايي فني و بهره وري پالايشگاه هاي نفت كشور طي دوره زماني 1380-1386، پرداخته شده است. متوسط كارايي فني پالايشگاه هاي كشور طي سال هاي مذكور، حداكثر 88 درصد در سال 1380 و حداقل 81 درصد در سال 1382 بوده است. پالايشگاه لاوان در تمام سال ها به صورت كارا و پالايشگاه اصفهان نيز در بيش تر سال ها كارايي واحد داشته است. پالايشگاه تهران در سال هاي 1380 و 1381 و پالايشگاه بندرعباس در بيش تر سال ها كم ترين ميزان كارايي را داشته اند. هم چنين كارايي فني پالايشگاه بندرعباس داراي روند كاهشي بوده است، به طوري كه از ميزان 72 درصد در سال 1380، به 56 درصد در سال 1386 رسيده است. نتايج حاصل از اندازه گيري بهره وري حاكي از آن است كه تغييرات بهره وري كل از سال 1380 الي 1386 روند ملايم افزايشي داشته است. هم چنين درسال 1386، ميزان افزايش بهره وري كل به طور قابل توجهي افزايش داشته، كه ناشي از تغييرات تكنولوژيكي بوده و بنابراين عامل اصلي بهبود بهره وري پيشرفت تكنولوژيكي قلمداد شده است.

 نسخه قابل چاپ