مقالات مطالعات و پژوهش هاي شهري منطقه اي

بررسي وضعيت کاربري زمين در مقاصد گردشگري، از اهميت بالايي برخودار است، چرا که گردشگري يک فعاليت منبع پايه محسوب مي شود، بنابراين، از نظر زيست-محيطي حساس است و حفاظت و صيانت از منابع براي ادامه حيات، رونق و پايداري نواحي گردشگري امري ضروري محسوب مي شود. هدف اين تحقيق، بررسي نقش گردشگري در بروز تغييرات کاربري زمين نواحي روستايي بخش مرکزي شهرستان نوشهر، در استان مازندران است. روش تحقيق، از نوع توصيفي و تحليلي است که در آن از مصاحبه با ساکنان محلي و گردشگران، تجزيه و تحليل نقشه هاي پايه و تصاوير ماهواره اي IRS, Landat ETM استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد، كه؛ گردشگري در حوزه مورد مطالعه، با ايجاد تغييرات گسترده در کاربري هاي اراضي، بويژه اراضي زراعي، باغات، اراضي حريم ساحلي و جنگلي، تخريب منابع طبيعي و گردشگري در دهه هاي اخير را به دنبال داشته است.

 نسخه قابل چاپ