مقالات مطالعات برنامه درسی

هدف پژوهش حاضر تعيين و اولويت بندي روش هاي مناسب تدريس دوزبانه و تاثير اين روش ها بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان بوده است. جامعه آماري پژوهش شامل 100 نفر از متخصصان مرتبط با گروه علوم تربيتي از جمله اساتيد برنامه ريزي درسي، مديريت آموزشي، روانشناسي تربيتي، آموزش زبان انگليسي و نيز کليه دانش آموزان پسر اول ابتدايي شهر تبريز در سال تحصيلي 90 - 89 بوده است. براي انتخاب اساتيد از روش تمام شماري استفاده شد و براي انتخاب دانش آموزان با استفاده از روش خوشه اي چند مرحله اي، ده کلاس و 271 نفر دانش آموز انتخاب شد. در انجام پژوهش از روش توصيفي-پيمايشي و نيمه تجربي استفاده گرديد. با توجه به پيشينه پژوهش سه رو ش تدريس انتقالي، غوطه ورسازي و دوسويه در کشورهاي مختلف بيشترين کاربرد را دارند. الفاي کرونباخ پرسش نامه سه روش فوق به ترتيب 0.75، 0.72 و 0.80 به دست آمد. بر اساس آزمون t تک نمونه و فريدمن روش هاي تدريس دوسويه و غوطه ورسازي از ديدگاه اساتيد مورد تاييد قرار گرفته بود، اين دو روش به صورت نيمه تجربي بين دو گروه اجرا گرديد. گروه اول با استراتژي هاي روش تدريس غوطه ورسازي و گروه دوم با استراتژي هاي روش دوسويه آموزش ديدند. يافته هاي ما نشان داد که پيشرفت دانش آموزان آموزش ديده با روش دوسويه در درس علوم از دانش آموزان آموزش ديده با روش غوطه ورسازي بيشتر است. پيشرفت تحصيلي دانش آموزان آموزش ديده با روش دوسويه در دروس رياضي و بنويسيم با دانش آموزان آموزش ديده با روش غوطه ورسازي از نظر آماري معنا دار نبود.

 نسخه قابل چاپ