بانک مقالات مطالعات انقلاب اسلامی

موافقت ايران با قطعنامه 598، از سوي برخي کشورها و جريانات سياسي مخالف انقلاب اسلامي، به عنوان تزلزل در اعتقادات رهبران سياسي نظام و فروکش کردن آرمان هاي انقلاب تلقي شد، به گونه اي که اين ادعا در تريبون هاي مختلف تکرار مي شد. صدور نامه امام به گورباچف، تنها پنج ماه پس از پذيرش قطعنامه 598، فضاي سياسي داخلي و بين المللي را به کلي دگرگون ساخت. به دليل جايگاه انقلاب اسلامي و امام در بين مسلمانان جهان از يک سو و وقوع تحولات اساسي به وسيله گورباچف در شوروي سابق از سوي ديگر، اين نامه و محتواي آن، توجه همگان به ويژه ناظران روابط بين المللي را به خود جلب ساخته بود. مقاله حاضر، ضمن بازتاب شرايط زماني صدور نامه و پرداختن به دلايل احتمالي صدور نامه و نيز اشاره به محتواي آن، مي کوشد تا اصولي را از سيره سياسي امام در رويارويي با اين پديده استنتاج کند.