بانک مقالات زنان

در اين مطالعه رابطه بين الگوهاي ارتباط زوج هاي دانشجو و الگوهاي ارتباط والدين آن ها مورد بررسي قرار گرفت. هدف از مطالعه آزمون فرضيه انتقال بين نسلي الگوهاي ارتباط در مواقع تعارض زناشويي بود. طرح تحقيق توصيفي و از نوع پس رويدادي بود. داده هاي تحقيق به وسيله پرسش نامه الگوهاي ارتباط (CPQ)، كه يك ابزار خودسنجي است و الگوهاي ارتباط زوج را در سه مرحله از تعارض زناشويي براورد مي کند، گردآوري شد.
زوج هاي دانشجوي دانشگاه هاي دولتي شهر تهران و والدين آنها، جامعه آزمودني هاي اين تحقيق را تشكيل مي دادند. گروه ازدواج، 153 زوج را در بر مي گرفت كه از اين ميان 52 زوج دانشجو، 51 زوج را والدين زن و 50 زوج را والدين شوهر تشكيل مي دادند. براي انتخاب آزمودني هاي گروه ازدواج از روش ازدواج گيري غير احتمالي، نوع گلوله برفي استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحليل همبستگي جزيي تجزيه و تحليل شد. يافته هاي پژوهش غالب فرضيه هاي تحقيق را تاييد نمود. همبستگي مثبت و معنا داري بين الگوي ارتباط سازنده متقابل زوج هاي دانشجو و والدين آن ها وجود داشت (P<0.01). همبستگي مثبت و معنا داري بين الگوي ارتباط اجتناب متقابل زوج هاي دانشجو و والدين آن ها وجود داشت (P<0.05). انتقال بين نسلي الگوي ارتباط توقع، کناره گيري قائل به تفاوت جنسيتي بين زن و شوهر بود: يافته ها نشان داد كه بين الگوي مرد توقع، زن کناره گيري زوج هاي دانشجو و والدين شوهر همبستگي مثبت و معنادار وجود دارد (P<0.01)، ولي بين الگوي مرد توقع، زن کناره گيري زوج هاي دانشجو و والدين زن، هرچند همبستگي مثبت وجود دارد، اما از لحاظ آماري معنادار نبود. اين امر در مورد الگوي ارتباط زن توقع، مرد کناره گيري حالت عكس داشت. يافته هاي اين پژوهش را مي توان در امر پيش گيري و درمان مشكلات زناشويي به کار گرفت.

 نسخه قابل چاپ