بانک مقالات زنان

بهبود موقعيت زنان شرطي لازم براي توسعه پايدار مي باشد. جهت نيل به چنين توسعه اي، تلاش زيادي، چه در سطح ملي و چه در سطح بين المللي، براي توانمندسازي زنان انجام گرفته است. بر اثر تحولات و تغييرات اقتصادي و اجتماعي، موقعيت زنان در ايران در دهه هاي اخير بهبود قابل توجه اي را نشان مي دهد. اگر چه اين بهبود، همچنين، براي مردان نيز صادق است، شدت و قدرت بيشتر آن براي زنان (در بعضي از بخش هاي زندگي آن ها)، به كمتر شدن شكاف جنسيتي در وضعيت اقتصادي و اجتماعي بين مردان و زنان منجر شده است. اين مقاله بر آن است تا با استفاده از داده هاي سر شماري (از سال 1345) و ساير منابع (طرح آمارگيري از ويژگي هاي اقتصادي و اجتماعي خانوارها در ايران كه توسط مركز آمار ايران در سال 1380 انجام شده است) بهبود موقعيت زنان را در مقايسه با مردان مورد تجزيه و تحليل قرار دهد. يافته ها بهبود بيشتر موقعيت زنان در زمينه هاي آموزش، بهداشت و تصميم گيري در خانواده را نشان مي دهند. با اين حال موقعيت زنان بر حسب مشاركت اقتصادي، اجتماعي و سياسي در جامعه تغيير چنداني را به دنبال نداشته است. تلاش در جهت افزايش عدالت جنسيتي در خانواده ها، سياست هاي جمعيتي و توسعه اي دولت جهت افزايش توانمندي زنان، تاكيد ويژه دين اسلام بر رعايت حقوق زنان و عدالت جنسيتي، و انگيزه قوي زنان براي بهبود موقعيت، خود از مهم ترين عوامل تبيين كننده بهبود موقعيت زنان مي باشند. ماهيت نامتجانس اين توانمندسازي مي تواند عواقب متعددي را به همراه داشته و راهكارهاي متفاوتي را مطالبه كند. زنان توانمند از طريق افزايش مهارت ها، تخصص ها و ايده هاي نو، در طلب مشاركت بيشتر اقتصادي و اجتماعي خواهند بود. با توجه به مشاركت كم آن ها، بسترسازي حضور چنين حجم بزرگي از جمعيت نيازمند تغييرات ساختاري در شرايط  اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جامعه است. توانمندي بيشتر زنان، در عوض، اين بسترسازي را تقويت خواهد كرد. اين تعامل به سطوح بالاتري از برابري جنسيتي و توانمندسازي زنان، با توجه به اهداف توسعه هزاره، منجر خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ