مجموعه سخنراني هاي امام خميني (ره)

صحيفه نور ج 8 صفحه 22

تاريخ: 14/4/58

بيانات امام خمينى در جمع مسؤولين و كاركنان مجله خواندنيها

بسم الله الرحمن الرحيم‏

خدمتى كه مجله‏ها و روزنامه‏ها و ساير رسانه‏هاى اين مملكت مى‏توانند به كشور خودشان و به اسلام بكنند اين است كه وضع اين مجله‏ها را تغيير بدهند. اين مجله‏ها در زمان رژيم سابق يك وضعى داشت از حيث مطالب، از حيث عكسها و از اين جهات، اگر شما بخواهيد خدمتى بكنيد به كشور خودتان، خدمتى بكنيد به اسلام، بايد از چيزهائى كه انحراف مى‏آورد، اينكه در مجله‏ها اين عكس شهوانى مبتذل و آن مقالات منحرف كننده بود، شما خيال نكنيد كه اين همين طور واقع شده بود، اين هم يك راه حساب شده‏اى بود كه جوان‏هاى ما را به انحراف بكشاند. جوانهاى ما را از طريق‏هاى مختلف اينها مى‏خواستند محتوايشان را از آنچه هستند خالى كنند يك چيز ديگرشان كنند. يك وقت از راه مواد مخدره، خوب اين يك راه بود. مواد مخدر الان هم رايج است. يك راه از باب مراكز فساد كه مى‏دانيد كه چقدر مراكز فساد درست كردند و جوانهاى ما را به آن مراكز كشاندند و از آنى كه بايد يك جوان بشود، كه استفاده از او بشود براى اسلام، استفاده بشود براى كشور خودش، اينها را از آن استفاده انداختند، يك آدم همين جورى بار آوردند. كسانى كه در مراكز فحشا مى‏روند اينها ديگر نمى‏توانند نه فكرشان يك فكر صحيح باشد، نه عملشان يك عمل صحيح و اينها مى‏خواهند همين معنا را كه جوانهاى ما را كارى با آنها بياورند كه محتواى خودشان را بگيرند به جاى آن يك چيز ديگرى تزريق كنند و يكى از چيزهاى مهم هم از قضيه مطبوعات و سينماها و تئاترها، راديوها، و اينها بود، تمام اينها روى يك نقشه حساب شده براى اين بود كه اين كشور را از آدم خالى كنند، از يك انسانى كه بتواند در مقابل كسانى كه به كشورش مى‏خواهند خيانت بكنند، به اسلام مى‏خواهند تجاوز بكنند بتواند در مقابل بايستد. اين بساطى كه اينها درست كرده‏اند و به آن دامن زده‏اند و زيادتر از همه در همين زمان‏هاى نزديك به ما، در اين پنجاه سال و اين سالهاى اخيرش ديگر بيشتر، براى اين بود كه جوانهاى ما را از صحنه خارج كنند. از صحنه تفكر، از صحنه سياست خارج كنند، به چه خارج كنند؟ اين يك رشته طولانى قضيه مواد مخدراست كه شما خيال مى‏كنيد كه اين قاچاقچى‏ها همان يك كاسب‏هائى هستند قاچاقچى بى‏حساب مسأله، من احتمال مى‏دهم كه اين هم جزء همان حساب‏هائى است كه آنها مى‏كنند. آنهائى كه مى‏خواهند شما را بچاپند، آنهائى كه نمى‏خواهند ايران به پاى خودش بايستد (هر كشورى با جوانهايش به پاى خودش مى‏ايستد) از يك راه جوانهاى ما را عادى كردند به‏

صحيفه نور ج 8 صفحه 23

اين مخدرات كه ديگر يك كسى كه عادى به هروئين شد ديگر آدم اسمش را نمى‏شود گذاشت، يك موجودى است كه آنجا نفس مى‏كشد، اين نمى‏تواند مبدأ يك كارى بشود، نمى‏تواند يك اداره‏اى را اداره كند، نمى‏تواند تفكر بكند در امورى كه مملكتش احتياج به او دارد و همين طور مراكز فحشا كه درست كردند، هر جا مى‏رفتى يك مركز فحشا بود كه جمع مى‏شدند در آن اين اشخاصى كه عادى شدند به اين، جوان است، جوان وقتى عادى شد به اين مراكز فحشا همه چيزش مى‏شود آن فحشا، آن ديگر نمى‏تواند تفكر كند كه مملكتش دارد چه ميشود، نمى‏تواند تفكر كند كه كى دارد مملكت را اداره ميكند چه جورى دارد اداره مى‏كند، كارى به اين كار ندارد. او فقط دنبال اين است كه ببيند كه آن مركز بهتر ارضاء مى‏كند او را يا آن مركز ديگر. دنبال همين است. يك عده كثيرى از جوان‏هاى ما را هم كشيدند در اين مراكز. سينماهاى آن زمان هم همين بود حالايش را من نمى‏دانم، سينماها آن زمان هم همين بود كه كسانى كه عادى شده بودند بروند سينما، اينها ديگر نمى‏توانستند فكر كنند، بنشينند فكر كنند كه كشورشان به چه احتياج دارد، كى دارد كلاه سرشان مى‏گذارد. اصلاً - فكر - همچو فكرى در آنها نمى‏آيد، چنان خيالى منعكس نمى‏شود، هر چه در ذهنش مى‏آيد آن پرده سينما و آن بساطى كه آنجا هست. سينمائى كه بايد معلم اين جوان‏ها باشد، مربى اين جوانها باشد، اصلاح كند اينها را، جورى درستش كردند كه به فساد مى‏كشاند آنها را.

آنهائى كه، عقلائى كه اينها را درست كردند اگر براى ماها درست كرده باشند روى همان عقل خودشان براى مهار ما براى اين است كه جوانهاى ما را از دستمان بگيرند و اما براى خودشان اگر درست كرده باشند ممكن است كه يك اغراض صحيحى هم داشته باشند لكن مطبوعات، سينما، تلويزيون، راديو، مجله‏ها، همه اينها براى خدمت به يك كشور است، اينها بايد در خدمت باشند، نه اينكه هر كس پا شود و يك مجله‏اى درست كند و هر چه دلش بخواهد در آن باشد و هر عكسى بهتر مشترى داشته باشد توى آن بيندازد. عكس مهيج، عكس‏هاى مهوع در آن بيندازد كه مشترى‏هايش زياد بشود آنوقت اسمش مطبوعات است و عرض مى‏كنم صاحب قلم است و آزادى هم مى‏خواهد!! بايد ديد تو چه مى‏كنى، چه خدمتى دارى به اين مملكت مى كنى، با قلمت دارى چه مى‏كنى؟ با قلمت بچه‏هاى ما را دارى به باد فنا مى‏دهى يا تربيت مى‏كنى؟ مطبوعاتى كه در زمان اين پدر و پسر بود حساب شده، نه همين طورى، حساب شده اينها به خدمت خارجى‏ها بودند، به خدمت اجانب بودند، ولو خودش نمى‏فهميد، ولو خودش هم نمى‏فهميد لكن با حساب درست كرده بودند اينطور كه اين مجله بايد حتما در آن يك صورت‏هاى كذايى باشد، يك چيزهائى باشد كه اعوجاج بياورد كه بچه‏ها و جوانهاى ما وقتى عادت كردند به اين مجله ديگر نروند سراغ يك فكر ديگرى، همه‏اش فكر روى اين نقشه‏ها باشد و روى اين صورت‏ها باشد، روى اين بساط، يا اگر جوان‏هاى ما رفتند در سينما و عادت كردند به اين، ديگر نروند سراغ يك فكر ديگرى، فكر ديگر را از آنها بگيرند. تا حالا اينجور بوده، حالا از اين به بعد هم مى‏خواهد اينجور باشد؟ اگر از اين به بعد هم مى‏خواهد اينجور باشد، ما از جمهورى اسلامى، لفظ جمهورى دستمان آمده باقى همان طاغوت، همان است. اگر بيدار شدند اين‏

صحيفه نور ج 8 صفحه 24

جوانهاى ما، اين نويسنده‏هاى ما، اين گوينده‏هاى ما، اين متفكرين ما، اگر بيدار شدند، حالا بايد همه چيز فرمش تغيير بكند. مجله بايد در خدمت كشور باشد، خدمت به كشور اين است كه تربيت كند، جوان تربيت كند، انسان درست كند، انسان برومند درست كند، انسان متفكر درست كند تا براى مملكت مفيد باشد. مجله بايد وقتى كسى بخواند، ببيند، اگر عكس دارد، عكسى باشد كه تهييج كند براى اينكه مقابله با ديگران بكند. اگر مطلبى دارد، مطلبى باشد كه بسيج كند اين را براى حفظ استقلال خودش، براى حفظ آزادى خودش، براى حفظ مملكت خودش. اگر مجله، اين مجله است، مجله اسلامى است و مجله جمهورى اسلامى. اگر مجله همان مسائل سابق است منتها حالا يك خرده تخفيفش داده‏اند لكن باز هست، اگر آن باشد نبايد اسمش را مجله جمهورى اسلامى گذاشت، بايد اسمش را مجله طاغوتى گذاشت كه در آنجائى كه گفته مى‏شود ما جمهورى اسلام هستيم پياده مى‏شود و ساير چيزها هم همين طور. ملت ايران، ملت مسلم ايران اسم را نمى‏خواستند عوض بشود، محتواى همان يا بدتر، مى‏خواستند كه عوض بشود اين مملكت، يك مملكتى كه همه چيزش از بين رفته بود به هلاكت كشيده بود، به نابودى رفته بود، اين برگردد به حال خودش و مهمش انسان‏هاست. يك كشور اگر انسان‏هايش، آدم‏هايش صحيح باشد، كشور است، اگر آدم‏هايش آدم صحيح نباشد، كشور نمى‏تواند صحيح باشد. تمام اين خيانت‏هائى كه به اين مملكت ما شده براى اينكه ما آدم نداشتيم، اگر ما آدم داشتيم نمى شد اين خيانت‏ها، مملكت ما را از آدم خالى كردند.

ديشب آقاى بازرگان مى‏گفت خوب ما هر چه مى‏گرديم پيدا مى‏كنيم، درست هم مى‏گويد. براى پنجاه سال كوشش شد كه نگذارند آدم پيدا بشود، پنجاه سال، پنجاه و چند سال كوشش، سابق همين كوشش‏ها بود اما زيادش در اين پنجاه و چند سالى كه اين پدر و پسر خيانتكار در اين مملكت بودند و همه قدرت‏ها كمك كردند اينها را نگه داشتند و اينها هم با همه قدرت اين مملكت را تهى كردند و مهمش تهى كردن از نيروى انسانى است. جوان‏هاى ما، نيروى جوانى ما را از بين بردند با اسم‏هاى مختلف، با يك اسماء خيلى فريبنده، با يك بساط ما مى‏خواهيم آزادمردان، آزادزنان، مملكت، حالا ديگر همه آزاد شدند،اين دهقان‏ها ديگر، حالا دهقان است ديگر رعيت نيست اين دهقان‏هاى بيچاره آمدند توى اين زاغه‏ها، زاغه‏هاى اطراف تهران و اطراف شهرستان از اينكه زراعت از دستشان گرفته شد هيچ چيز هم نداشتند، حالا ديگر دهقان شدند! زاغه‏نشين شدند بيچاره‏ها. هر جا دست بگذارى خراب كردند و آنكه در يك موقعى از همه خيانت بالاتر است اين است كه نيروى انسانى ما را عقب بزنند و نگذارند درست بشود و آنكه از همه خدمت‏ها بالاتر است اين است كه نيروى انسانى ما را رشد بدهد و اين به عهده مطبوعات است، مجله‏هاست، راديو تلويزيون است، سينماهاست، تئاترهاست. اينها مى‏توانند نيروى انسانى ما را تقويت كنند و تربيت صحيح بكنند و خدمتشان ارزشمند باشد و مى‏توانند مثل رژيم سابق باشند كه همه چيز به هم ريخته بود و همه چيز در خدمت استعماربود، آنها خودشان هم نمى‏دانستند، خيلى‏ها خودشان نمى‏دانستند نمى‏دانست كه اين عكسى كه از اين زن لخت مى‏اندازد چند تا جوان را آشفته مى‏كند، از بين مى‏برد، در هر هفته‏اى كه يك مثلاً

صحيفه نور ج 8 صفحه 25

مجله‏اى در مى‏آيد كه در آن ده تا عكس كذاست، اين چند نفر از جوان‏هاى ما را از دست ما مى‏گيرد. يا خودشان هم متوجه نبودند يا خودشان هم از آنها بودند ما چه مى‏دانيم. اگر خودتان را متحول كرديد، كشورتان را هم مى‏توانيد نجات دهيد، اگر به همان حال باشيد و اسمتان را عوض كرديد، با اسم نمى‏تواند يك كشورى اداره بشود، با لفظ، با لفظ جمهورى اسلام، با رأى به جمهورى اسلام نمى‏تواند يك مملكتى اسلامى بشود. مملكت اسلامى محتوايش بايد اسلامى باشد. شما هم كه مجله مى‏نويسيد مى‏توانيد خدمت كنيد، جوان‏ها را برومند كنيد با مقالاتتان، مقالات صحيحتان، دنبال اين باشيد كه از نويسنده‏هاى متعهد اسلامى و انسانى نيرو بگيريد، مقالات صحيح بنويسيد، درد و دوايش را بنويسيد همه چيز را انتقاد كنيد و مى‏توانيد باز از آن عكس‏ها و از آن بساط و از آن كار درست كنيد تا جوانها را از دست بدهيد، از بين ببريد.

خدا انشاءالله همه شما را توفيق بدهد كه خدمت بكنيد و همه ما را توفيق بدهد كه خدمت كنيم.

والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته‏