بانک مقالات راهنمایی و مشاوره

مطالعات وسيعي که در حيطه مشارکت خانواده انجام گرفته، نقش و تاثير والدين در يادگيري و آموزش فرزندانشان را پررنگ ساخته است. اما در جوامعي که قسمت عمده پژوهش هاي اين حوزه انجام گرفته، مساله مشارکت خانواده به صورت نوعي استاندارد اداري معرفي شده و اکثر رفتارهايي که در ذيل عنوان مشارکت والدين جاي مي گيرند، از جانب مدارس به پدر و مادرها معرفي مي شود. همين تفاوت در سيستم هاي اجتماعي و فرهنگي است که، استفاده از ابزارهاي معروفي؛ همچون پرسش نامه مشارکت خانواده FIQ را در جامعه ايران دچار اشکال و تهيه و ساخت ابزاري بومي جهت سنجش و ارزيابي اين مفهوم را ضروري مي سازد. از اين رو هدف از اين مطالعه، طراحي و اعتباريابي مقياسي جهت سنجش مشارکت والدين ايراني در امور تحصيلي فرزندانشان قرار گرفت. گويه هاي اوليه اين مقياس، از خلال مشاهدات و مصاحبه هايي با برخي از والدين تهيه و تنظيم شد و ماحصل آن را به صورت يک پرسشنامه 37 سوالي در آمده بود 319 نفر از والدين کودکان پيش دبستاني (174 پسر و 145 دختر) تکميل نمودند. نتايج حاصل از تحليل عامل، حاکي از حضور سه عامل در مقياس مشارکت والدين بود که با بررسي گويه هاي مربوط، والدگري، يادگيري در خانه و رابطه خانه و مدرسه، نامگذاري شدند. عوامل استخراج شده با سه نوع از مشارکت هايي که اپستين در چارچوب مفهومي خويش ذکر مي کند، هماهنگي دارند.

 نسخه قابل چاپ