بانک مقالات راهنمایی و مشاوره

در اين تحقيق، اثربخشي رهبري مديران ايران و هندوستان در سال تحصيلي 88-1387 بررسي گرديد. اين پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي است. ششصد دبير از 120 دبيرستان از شهرهاي اصفهان و ميسور از طريق روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده دو مرحله اي انتخاب شدند. انتخاب مدارس و دبيران به طور مساوي از هر دو نوع مدارس دولتي و خصوصي.غيرانتفاعي انجام گرفت. براي جمع آوري داده ها، از مقياس اثربخشي رهبري (LES) تاج (2001) استفاده گرديد و از تحليل واريانس (ANOVA) دو سويه براي تحليل داده ها استفاده گرديد. يافته ها، حاکي از آن است که تفاوت معناداري بين دو کشور در زمينه همه ابعاد اثربخشي رهبري مديران وجود دارد. طبق ارزيابي دبيران، مديران ايران هر شش بعد اثربخشي رهبري را بيشتر از مديران هند دارا هستند(F=58.450; P<.001) . در رابطه با جنسيت(F=16.092; P<.001)  ميانگين نمرات اثر بخشي در زنان بيشتر از مردان بود و نوع مدرسه(F=9.180; P<.003) ، ادراک دبيران را درباره اثربخشي رهبري مديران در هر دو کشور به طور معناداري تحت تاثير قرار داده است.

 نسخه قابل چاپ