بانک مقالات راهنمایی و مشاوره

پژوهش حاضر بر آن است كه تاثير آموزش مهارت هاي زندگي را بر كاهش اختلال سلوك دانش آموزان پسر دوره راهنمايي بررسي كند. به اين منظور 20 نفر از دانش آموزان با اختلال سلوك 13 الي 14 ساله را از يك مدرسه به شيوه در دسترس و به وسيله پرسش نامه علايم مرضي كودكان CSI-4 انتخاب كرده و به صورت كاملا تصادفي به دو گروه آزمايشي و كنترل تقسيم نموده است. با استفاده از طرح پيش آزمون، پس آزمون و پي گيري با گروه كنترل تاثير آموزش مهارتهاي زندگي را بر كاهش اختلال سلوك اين دانش آموزان مورد سنجش قرار داده است. ابتدا آزمون CSI-4 به عنوان پيش آزمون در گروه نمونه اجرا گرديد، و سپس گروه آزمايش به مدت يك ماه و هر هفته دو جلسه يك ساعت و نيم طول مي كشيد، تحت آموزش قرار گرفتند. پس از خاتمه دوره آموزش، آزمون CSI-4 از دو گروه آزمايش و كنترل به عمل آمد و در پايان نتايج تحليل آماري به كمك طرح اندازه گيري مكرر تفاوت معناداري را بين دو گروه نشان داد. بعد از يك ماه پي گيري مشاهده شد كه نتايج پايدار مانده اند و يافته هاي پژوهش نشان داد كه ميزان اختلال سلوك دانش‌آموزان تحت تاثير آموزش مهارتهاي زندگي به طور معنادار كاهش يافته است.

 نسخه قابل چاپ