بانک مقالات علوم ارتباطات اجتماعي

اين مقاله بر آن است تا با استفاده از نظريه گفتمان لاکلا و موف که چارچوبي براي تحليل نظام گفتماني سياسي - اجتماعي است نشان دهد که چگونه نظام گفتماني حاکم بر يک جامعه محصولات فرهنگي اي مانند فيلمهاي سينمايي را توليد مي کند و بدان واسطه در واقع به باز توليد خود در جامعه مي پردازد. در اين راستا، بخشهايي از فيلم سينمايي «پارتي» ساخته سامان مقدم به عنوان نمونه مد نظر قرار گرفته است و اين سوالات مطرح شده است که اين فيلم در چه گفتمان اجتماعي اي توليد شده و چگونه اين فضاي گفتماني در فيلم بازنمايي شده است. در نهايت، با استفاده از نظريه گفتمان لاکلا و موف فضاي گفتماني حاکمي که فيلم را توليد کرده است و چگونگي بازنمايي اين فضا در فيلم مورد بررسي قرار گرفته است. به طور کلي هدف از مقاله اين است که نشان دهد چگونه نظريه گفتمان مي تواند براي تحليل پديده هاي اجتماعي و محصولات فرهنگي به کار گرفته شود.

 نسخه قابل چاپ