بانک مقالات علوم ارتباطات اجتماعي

بحران ها با وجود گونه هاي مختلف، از برخي ويژگي هاي مشترک مانند زمان کوتاه براي تصميم گيري و فشار بسيار در زمان اندک برخوردارند.
فرايند تصميم گيري فرايندي است که طي آن، براي حل يک يا چند مساله مشخص، گزينه هايي طرح و مطلوب ترين آنها با ارزيابي هاي گوناگون انتخاب مي شود. تصميم گيري در شرايط بحراني از حساسيت و احتمال خطر بالاتري نسبت به شرايط عادي برخوردار است. شرايط خاص بحراني گاه به خودداري از تصميم گيري منجر مي شود و اين در صورتي که به عمد و آگاهانه باشد، خود يک تصميم شمرده مي شود.
 در يک نظام بحران زده، رسانه ها مي توانند در فرايند تصميم گيري نقش هاي مثبت يا منفي را به صورت مستقيم و غيرمستقيم بر عهده بگيرند. از سوي ديگر، رسانه ها در موارد لازم مي توانند با شفاف کردن وقايع و شرايط بحراني از سوء استفاده دولت يا گروه ها و اشخاص با نفوذ جلوگيري کنند. همچنين مي توانند با افراط و تفريط در اطلاع رساني و تحت تاثير قرار دادن اشخاص يا گروه هاي خاص، تصميم گيران را تحت فشار قرار دهند، به نحوي که اوضاع را بحراني سازند يا خود را در شرايط بحران تصور کنند يا امکان اتخاذ تصميم مناسب را از دست بدهند.

 نسخه قابل چاپ