بانک مقالات تاریخ

در فاصله زوال ايلخانان تا پيدايش صفويان بر اثر تحولات مختلف سياسي، اجتماعي و مذهبي، به تدريج نفوذ مذهب اهل سنت در ايران، از جمله آذربايجان روي به کاهش نهاد. از اين رو، مقارن تشکيل دولت صفوي، وضع مذهبي آذربايجان، براي تغيير مذهب مساعدتر بود. در کنار اين تحول، دولت هاي مختلف حاکم بر آذربايجان در اين دوره، نه تنها سياست هاي مذهبي متعصبانه اي در حمايت از تسنن اتخاذ نکردند، بلکه جلايريان و قراقويونلوها، تا بدان حد با شيعيان همدلي نشان دادند که از آن ها به عنوان دولت هاي شيعي ياد مي شود. در اين پژوهش، سعي شده با ارايه تصويري از روند تحولات مذهبي در آذربايجان، چگونگي فراهم آمدن زمينه هاي تحول مذهب از تسنن به تشيع در اين خطه در دوره مذکور، تبيين گردد.

 نسخه قابل چاپ